Konsultacje w Krakowie i Częstochowie

Konsultacje w Krakowie i Częstochowie

W kolejnych miastach odbyły się regionalne konsultacje dotyczące rządowego programu Za życiem: 11 lipca w Krakowie i następnego dnia w Częstochowie.

W konferencji w Częstochowie uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – sekretarz stanu Krzysztof Michałkiewicz, dyrektor Biura Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych Mirosław Przewoźnik oraz wicewojewoda śląski – Mariusz Trepka, dyrektor Śląskiego Oddziału PFRON – Jan Wroński, przedstawiciel Narodowego Funduszu Zdrowia Maciej Karaszewski i dyrektor Caritas Archidiecezji Częstochowskiej – ks. Marek Bator.

Podczas spotkań pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Krzysztof Michałkiewicz zapowiedział, że drugi pakiet ustaw umożliwiający realizację programu powinien zostać uchwalony na jesieni, a wejść w życie – na początku przyszłego roku.
Konsultacje dotyczące programu Za życiem, organizowane przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wraz z Caritas Polska, mają na celu wypracowanie jak najlepszych rozwiązań. Uchwalony przez parlament pierwszy pakiet ustaw został podpisany przez prezydenta i opublikowany pod koniec czerwca. Wprowadzone wtedy zmiany dotyczyły rozwoju sieci mieszkań chronionych, wsparcia dla rodzin w obowiązkach domowych czy ułatwienia w zakładaniu spółdzielni socjalnych.

To jednak nie koniec zmian. Na regionalnych konferencjach, które odbyły się w Krakowie i Częstochowie, wiceminister Krzysztof Michałkiewicz przedstawił zakres nowych rozwiązań, dotyczących usprawnienia i ułatwienia funkcjonowania warsztatów terapii zajęciowej.
W konferencji częstochowskiej wzięło udział ponad stu trzydziestu uczestników reprezentujących instytucje publiczne, organizacje pozarządowe, ośrodki pomocy społecznej, a także przede wszystkim same osoby z niepełnosprawnościami oraz ich opiekunowie. Opowiadali oni o swoich doświadczeniach i potrzebach.
Jak przyznał wicewojewoda śląski Mariusz Trepka, w województwie śląskim z niepełnosprawnością boryka się ponad 340 tysięcy osób.
Po zakończeniu części konferencyjnej uczestnicy wzięli udział w warsztatach, które poruszały następujące tematyki: Warsztat terapii zajęciowej – diagnoza i kierunki zmian, Wsparcie dla osób z autyzmem oraz Skoordynowana opieka medyczna nad kobietą w ciąży i wczesne wspomaganie rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym, rola asystenta rodziny.

Oprac. (rhr)

Co z pracą opiekunów osób z niepełnosprawnością?
Nas najbardziej zainteresował aspekt aktywizacji zawodowej rodziców (opiekunów) tej grupy osób, o który spytaliśmy ministra Kazimierza Michałkiewicza.

„Nasze Sprawy;” – Z projektu ustawy Za życiem wynika, że na wsparcie aktywności zawodowej będą mogli liczyć wyłącznie ci opiekunowie, którzy zaprzestali pobierania świadczenia pielęgnacyjnego. Czy nie ma możliwości by rodzice, którzy nadal je pobierają mieli jakąś możliwość zarobkowania, choćby w niewielkim zakresie? Na razie jest to sztywne – albo praca, albo świadczenie.

Kazimierz Michałkiewicz: – Tych świadczeń wspierających osoby z niepełnosprawnością i ich otoczenie jest dużo, jednym z nich jest świadczenie pielęgnacyjne. Jest ono ekwiwalentem za nie podjęcie pracy np. przez rodzica dziecka z niepełnosprawnością. W jego ramach są również opłacane składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne za tę osobę. Pozwala to wypracować w przyszłości emeryturę, co jest takim dodatkowym ważnym elementem. Co do pozostałych opiekunów – próbujemy wprowadzić rozwiązania, które miałyby ułatwić im godzenie opieki z pracą zawodową. Są bowiem osoby, dla których całkowite wyjście z rynku pracy to decyzja bardzo trudna. Jak to pogodzić, to są kwestie nad którymi zastanawiamy się i pracujemy, m.in. na tych spotkaniach.

„NS”: – W grupie opiekunów pobierających świadczenie jest oczekiwanie, że pozostawi się im możliwość aktywności zawodowej choćby w minimalnym zakresie.

K.M.: – Jeśli mowa o elastycznym czasie pracy to można sobie wyobrazić sytuację, że opiekun otrzymuje część świadczenia pielęgnacyjnego i jest zatrudniony na jakiejś części etetu. Obecnie nie ma w tym zakresie żadnych oficjalnych prac, ani projektów z tym związanych, natomiast to ważny aspekt programu Za życiem. Te tematy, które nie znalazły się w tym programie będziemy uzupełniać i aktualizować.

„NS”: – To już chyba na kolejnym etapie realizacji tego programu?

K.M.: – Chcemy żeby program Za życiem był żywy i otwarty, ale także aby był aktualizowany. Z jednej strony powinien on spełniać oczekiwania osób, których dotyczy, ale także powinien nadążać za zmianami, które następują w ich otoczeniu, bo przecież rozwój techniki, medycyny wpływa także na osoby niepełnosprawne i to także w programie powinno być uwzględnione.

„NS”: – Bardzo dziękuję za rozmowę.

Rozmawiał i fot. Ryszard Rzebko

Data publikacji: 17.07.2017 r.

Udostępnij

Zachęcamy do zapisania się do Newslettera

Przeczytaj również