Senat i Sejm przyjęły ustawę o świadczeniu tzw. 500 plus dla osób z niepełnosprawnością

Po uchwaleniu 19 lipca ustawy ws. świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji przez Sejm, została ona skierowana do rozpatrzenia przez Senat. 30 lipca debatowała nad nią senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej.

Resort rodziny reprezentowali na posiedzeniu wiceministrowie Krzysztof Michałkiewicz i Kazimierz Kuberski. Obecni byli także przedstawiciele ZUS, KRUS, oraz organizacji pozarządowych zrzeszających osoby z niepełnosprawnościami.

Senator PiS Bogusława Orzechowska zgłosiła na nim poprawkę przewidującą, że świadczenie uzupełniające przysługiwałoby każdej osobie uprawnionej, której wysokość świadczeń finansowanych ze środków publicznych, łącznie ze świadczeniem uzupełniającym, nie przekracza kwoty 1600 zł miesięcznie.

Skutkuje to wprowadzeniem do ustawy zasady „złotówka za złotówkę”, zatem świadczenie będzie przysługiwało „w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie”, a łączna kwota tego świadczenia i świadczeń finansowanych ze środków publicznych nie może przekroczyć 1600 zł miesięcznie. Do świadczeń tych nie będzie wliczana renta rodzinna.

Poprawka ta została poparta przez komisję. W stosunku do założeń projektu ustawy liczba osób uprawnionych do tego świadczenia wzrosłaby do poziomu około 800 tysięcy.

31 lipca ustawa ta była przedmiotem debaty na forum Senatu. Rekomendowaną przez senacką komisję poprawkę ponownie wniosła senator Orzechowska.

W uzasadnieniu do niej wskazała, że w wyniku przyjęcia zaproponowanych zmian świadczeniem może zostać dodatkowo objętych ok. 56 tys. uprawnionych z ZUS z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, ok. 360 tys. osób w wieku 75 i więcej lat, pobierających dodatek pielęgnacyjny, które mogą wystąpić o orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, a także ok. 31,4 tys. osób pobierających rentę socjalną w zbiegu z rentą rodzinną (w tym 12 tys. z innych organów emerytalno-rentowych niż ZUS).

W trakcie debaty wiceminister rodziny, pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Krzysztof Michałkiewicz powiedział: – Dla osób niepełnosprawnych każde dodatkowe środki finansowe są przydatne, bo wiemy, jak kosztowne są (..) usługi pielęgnacyjne i rehabilitacyjne i wszystkie związane z leczeniem, z niepełnosprawnością (…). Wiemy, jak to kosztuje i wiemy, że dla tych osób te środki nie są nadmierne.

Jeśli ustawa wejdzie w życie, to do osób z niepełnosprawnością trafi z budżetu rocznie 4,5 mld zł.

– Czy to będą małe pieniądze? W skali całego budżetu też nie są małe. Natomiast w skali konkretnych osób niepełnosprawnych, które albo mają niskie świadczenia, albo nie mają żadnych, to jest na pewno bardzo, bardzo ważne, bo mogą zacząć dysponować własnym dochodem, własnymi środkami finansowymi – powiedział K. Michałkiewicz.

Podczas debaty zwrócił również uwagę uwagę, że do progu 1600 zł (licząc łącznie ze świadczeniem uzupełniającym) nie będzie wliczany m.in. zasiłek pielęgnacyjny, dodatki (np. dodatek kombatancki) oraz dochody z pracy.

Przedmiotem obrad był także wnioski mniejszości Przewidywały one m.in. likwidację kryterium dochodowego uprawniającego do świadczenia uzupełniającego, coroczną jego waloryzację oraz objęcie nim małoletnich osób z niepełnosprawnością. Senat odrzucił te poprawki.

Za ustawą wraz z poprawkami PiS głosowało 59 senatorów, 8 było przeciw, a 16 wstrzymało się od głosu.

Tego samego dnia, 31 lipca, wieczorem Sejm poparł poprawki Senatu do ustawy o świadczeniu uzupełniającym dla niepełnosprawnych.

Sejm może odrzucić poprawki Senatu bezwzględną większością głosów, w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Jeśli tego nie zrobi, uznaje się je za przyjęte. Głosowało 417 posłów, większość bezwzględna wynosiła 209. Za odrzuceniem poprawek Senatu było 163 posłów, 244 było przeciw, a 10 wstrzymało się od głosu.

O świadczenie uzupełniające będą mogły wystąpić osoby, które ukończyły 18 lat i mają orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji (orzeczenia o: całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji; o niezdolności do samodzielnej egzystencji; o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji; o całkowitej niezdolności do służby i samodzielnej egzystencji).

Aby je otrzymać, trzeba będzie złożyć wniosek do ZUS lub do innego organu wypłacającego świadczenia emerytalno-rentowe. Dodatek będzie przysługiwać od miesiąca, w którym przyjęto prawidłowo złożony wniosek.

Świadczenie i koszty obsługi mają być finansowane ze środków Solidarnościowego Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych. Przewidziano także możliwość udzielenia pożyczki SFWON przez Fundusz Pracy oraz przekazywanie mu dotacji z budżetu państwa.

Teraz ustawa trafi do podpisu przez prezydenta RP.

Oprac. rhr/, fot. Łukasz Błasikiewicz / Kancelaria Sejmu
Data publikacji: 01.08.2019 r.

Udostępnij

Zachęcamy do zapisania się do Newslettera

Przeczytaj również