Czy jest perspektywa na zrównanie świadczeń opiekunów?
Trzy lata temu, w 2014 r. trwały miesięczne, głośne protesty opiekunów niepełnosprawnych dzieci i dorosłych. Walczyli o równe traktowanie opiekunów bez względu na to, kiedy ich podopieczni utracili niepełnosprawność.
Chodziło również o respektowanie nabytych praw opiekunów do świadczenia pielęgnacyjnego, które im odebrano i wreszcie o zaniechanie dalszego wykluczania tego środowiska, z którego część nie otrzymywała wówczas w ogóle prawa do świadczeń z tytułu pozostawania poza zatrudnieniem w związku z pełnioną przez siebie rolą opiekuńczą.
Te bardzo spektakularne protesty nie doprowadziły jednak do żadnego przewartościowania, żadne z tych oczekiwań przez trzy lata nie doczekało się realizacji, a problemy opiekunów i ich podopiecznych nawet się pogłębiły. Sprawa ta wymaga nadal rozwiązań systemowych, wygląda na to, że nie ma na nie wystarczająco silnej woli politycznej.
Posłowie PIS będący, w trakcie protestów opiekunów w 2014 roku, w opozycji złożyli wówczas wniosek do Trybunału Konstytucyjnego, który orzekł, że uzależnianie przyznania opiekunowi świadczenia pielęgnacyjnego od wieku, w którym powstała niepełnosprawność podopiecznego, jest niezgodne z Konstytucją.
Ówczesny rząd PO-PSL przystąpił do przygotowania i konsultowania projektów zmian, które jednak nie doczekały się realizacji przed wyborami. A obecny rząd PIS jak na razie nie przygotował żadnych propozycji.
Mimo deklaracji minister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbiety Rafalskiej, złożonej 17 maja podczas konsultacji Programu „Za życiem”, że poprawa sytuacji osób z niepełnosprawnością i ich rodzin to jeden z priorytetów rządu, sytuacja się nie zmienia. Minister tłumaczyła, że zmiany, muszą być bardzo dobrze przygotowane.
Przypomniała, że powstał zespół pracujący nad nowym system orzekania, który stworzy jasne zasady i sposoby rozwiązania problemów dotyczących oceny stopnia i rodzaju niesamodzielności, a tym samym zasady koniecznej pomocy dla opiekunów także dorosłych osób z niepełnosprawnością.
Aby nie spowodować nadmiernych obciążeń budżetu – zrównanie świadczeń to ok. 100 tys. nowych osób w systemie czyli ok. 2 mld 300 tys. złotych więcej! – trzeba zmiany przygotować w sposób przemyślany i dobrze prawnie umocowany – podkreślała minister Rafalska. Wobec starzenia się społeczeństwa problem koniecznej opieki musi być rozwiązany w sposób systemowy a nie doraźny.
Minister zadeklarowała, podczas konferencji prasowej po konsultacji Programu „Za życiem”, że zmiany uda się wprowadzić jeszcze w tej kadencji.
Przypomnijmy, że obecny system wsparcia opiekunów wciąż opiera się na trzech różnych świadczeniach:
– specjalny zasiłek opiekuńczy dla opiekunów dorosłych osób z niepełnosprawnością (520 zł z kryterium dochodowym),
– zasiłek dla opiekunów dorosłych osób z niepełnosprawnością, którzy 1 lipca 2013 r. stracili świadczenie pielęgnacyjne (520 zł bez kryterium dochodowego),
– świadczenie pielęgnacyjne dla rodziców dzieci z niepełnosprawnością i dorosłych, którzy stali się niepełnosprawni jeszcze w dzieciństwie (1406 zł– netto plus oskładkowanie na ubezpieczenie społeczne – bez kryterium dochodowego).
kat
Data publikacji: 18.05.2017 r.
