Do tej pory złożono ponad 1,1 mln wniosków o tzw. 500 plus dla osób niesamodzielnych; przyznano ponad 767 tys. świadczeń – poinformował 27 stycznia w Sejmie wiceminister rodziny Stanisław Szwed. Zaznaczył, że 43 proc. pobierających świadczenie to osoby powyżej 75 lat.
Wiceminister Szwed odpowiadał w Sejmie na pytania posłów w sprawie realizacji świadczenia uzupełniającego „500 plus dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji”.
Wnioski o wsparcie można składać od września 2019 roku. Świadczenie jest przeznaczone dla osób, które ukończyły 18 lat, mieszkają na terytorium Polski i są niezdolne do samodzielnej egzystencji. Wiceszef resortu rodziny poinformował, że łącznie do końca 2021 r. wpłynęło 1,1 mln wniosków, wydano także 767,5 tys. decyzji o przyznaniu świadczenia. – W około 200 tys. przypadków odmówiono prawa do świadczenia, głównie ze względu na to, że nie stwierdzono niezdolności do samodzielnej egzystencji, tej głównej przesłanki upoważniającej do tego świadczenia – przekazał Szwed.
Jak dodał, łącznie ZUS i KRUS wypłacił świadczenia na ponad 7,5 mld zł. – Łączna liczba osób, które skorzystały ze wsparcia to 767,5 tys. Większość stanowią kobiety – 65 proc., mężczyźni- 35 proc. – zaznaczył wiceminister.
Podkreślił, że 43 proc. pobierających świadczenie to osoby powyżej 75 lat. – Świadczenie w pełnej wysokości było przyznane dla 58 proc. ubezpieczonych. To pokazuje, jak to wsparcie było potrzebne – powiedział Szwed.
Prawo do świadczenia „500 plus dla niesamodzielnych” zależy również od łącznej wysokości przysługujących świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych.
Od 1 marca 2021 r. prawo do świadczenia mają osoby, których suma przychodów z pozostałych świadczeń nie przekracza 1772,08 zł brutto. Przy wypłacie dodatku obowiązuje zasada złotówka za złotówkę.
Wiceminister przypomniał, że zgodnie z przepisami, które zaczęły obowiązywać od 2022 r., kwota świadczenia będzie co roku waloryzowana.
Aby otrzymać świadczenie uzupełniające, trzeba złożyć wniosek wraz z orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji (lub orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o zaliczeniu do I grupy inwalidów wydanym przed 1 września 1997 r. przez komisję lekarską).
Dokumentem potwierdzającym niezdolność do samodzielnej egzystencji, na którego podstawie ZUS może ustalić prawo do świadczenia, jest również orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz orzeczenie o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Osoby, które nie mają orzeczenia potwierdzającego niezdolność do samodzielnej egzystencji, do wniosku powinny dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia, wydane przez lekarza nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku, oraz dokumentację medyczną lub też inną – istotną z punktu widzenia stanu zdrowia – dokumentację medyczną (np. kartę badania profilaktycznego lub dokumentację rehabilitacji leczniczej). Osoby mające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności powinny do wniosku dołączyć ten dokument.
Tzw. 500 plus dla osób niesamodzielnych przysługuje od miesiąca, w którym zostały spełnione warunki wymagane do jego przyznania, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. (PAP)
Karolina Kropiwiec, fot. freepik.com
Data publikacji: 28.01.2022 r.
