Rząd przyjął uchwałę ws. programu „Za życiem”

Powstanie programu premier Beata Szydło zapowiedziała na początku października, kiedy Sejm odrzucił obywatelski projekt ustawy zakazujący całkowicie przerywania ciąży.

Nad programem pracował międzyresortowy zespół. Zacznie on obowiązywać od 1 stycznia 2017 r., wraz z ustawą o wsparciu kobiet w ciąży i ich rodzin „Za życiem”.

Uchwalona na początku listopada ustawa miała być – jak wielokrotnie podkreślano – pierwszym krokiem w kierunku przygotowania kompleksowego programu „Za życiem”. W ustawie tej zapisano m.in., że Rada Ministrów do końca roku przyjmie program „Za życiem”, opracowany na podstawie odrębnych przepisów. Ustawa zagwarantowała też rodzinom, w których urodzi się dziecko z ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniem albo nieuleczalną chorobą zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, jednorazowe świadczenie w wysokości 4 tys. zł. Przewiduje również m.in., że przewodnikiem po systemie wsparcia dla rodzin, w których urodzą się dzieci z niepełnosprawnością lub ciężką chorobą, będzie asystent rodziny, którego zadaniem będzie koordynowanie dostępnej pomocy.

Program, jak podkreślono w komunikacie CIR, obejmuje kompleksowe rozwiązania dotyczące wsparcia kobiet w ciąży i ich rodzin, wczesnego wspomagania dziecka, usług wspierających i rehabilitacyjnych oraz wsparcia mieszkaniowego. Zapewnić ma także koordynację wsparcia, poradnictwa i informacji.

Wśród szczegółowych celów programu wskazano m.in. zapewnienie dostępu do wszechstronnej opieki nad kobietą w okresie ciąży (w tym powikłanej), porodu i połogu; zapewnienie interdyscyplinarnego wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, umożliwiającego objęcie specjalistyczną opieką i dziecka, i jego rodziny. Podnieść ma się także jakość i dostępność opieki zdrowotnej i rehabilitacji dla dzieci, u których zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, powstałych w prenatalnym okresie rozwoju lub w czasie porodu.

W ramach programu ma też zostać zagwarantowane wsparcie rodzin i dzieci z wadą letalną. Rodziny opiekujące się osobą niepełnosprawną będą miału możliwość uzyskania pomocy w formie tzw. opieki wytchnieniowej (pomoc w załatwieniu codziennych spraw, zastępstwo członka rodziny lub opiekuna w przypadku jego odpoczynku lub podjęcia pracy – do 120 godzin rocznie).

Zapowiedziano też wydłużenie zasiłku opiekuńczego z 14 do 30 dni w przypadku opieki nad dzieckiem chorym ze znacznym stopniem niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności (łącznie z określonymi wskazaniami).

Urzędom pracy mają być przekazane dodatkowe środki na działania aktywizacyjne dla bezrobotnych rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych, niezbędne do podjęcia zatrudnienia lub rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Wśród celów programu wymieniono też zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych rodzin wychowujących dzieci niepełnosprawne – będą one mogły liczyć na preferencje w ramach programu „Mieszkanie plus” (m.in. wsparcie finansowe oszczędzających na specjalnych Indywidualnych Kontach Mieszkaniowych, pierwszeństwo w zawarciu umowy najmu m.in. dla rodzin wychowujących dzieci niepełnosprawne).

Zapowiedziano także tworzenie i rozwój mieszkalnictwa chronionego oraz wspomaganego (w celu zapewnienia całodobowej pomocy dorosłym osobom niepełnosprawnym) – rocznie 50 mieszkań dla blisko 50 osób oraz utworzenie 380 ośrodków koordynacyjno-rehabilitacyjno-opiekuńczych umożliwiających wsparcie osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci w wieku do 7 lat. Zadeklarowano też rozwój sieci samorządowych placówek pomagających osobom niepełnosprawnym w osiągnięciu samodzielności i niezależności w życiu społecznym i zawodowym.

Doposażone mają zostać istniejące domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży (docelowo zakłada się funkcjonowanie ok. 40 takich placówek na w kraju).

Uczennice w ciąży mają mieć możliwość zmiany szkoły na szkołę z internatem, a także skorzystania z bursy.

Wśród celów programu wymieniono też wzmocnienie profilaktycznego aspektu zadań asystenta rodziny, zapewnienie informacji o dostępnych formach wsparcia dla rodzin, osób niepełnosprawnych i ich opiekunów, aktywizację organizacji pozarządowych w budowie systemu wsparcia dziecka i rodziny oraz aktywizację i wsparcie samorządów w wypełnianiu zadań własnych na rzecz osób niepełnosprawnych. Zadeklarowano też tworzenie prawa odpowiadającego potrzebom osób niepełnosprawnych i ich rodzinom oraz promowanie wartości rodzinnych w społeczności lokalnej. (PAP)

akw/ karo/

W 2017 r. na realizację programu zaplanowano 511 mln zł. W latach 2017-2021 na program zostanie przeznaczonych łącznie 3,7 mld zł.
Data publikacji: 21.12.2016 r.