Senat przyjął nowelę ustawy o rehabilitacji bez poprawek

Żadna ze zgłoszonych w toku debaty poprawek, w tym dotyczących aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnością, nie zyskały poparcia.

Może to oznaczać, że wkrótce zmianie ulegną m.in. wysokość ulgi we wpłatach na PFRON z tytułu art. 22 ustawy o rehabilitacji, zasady wystawiania informacji o tych ulgach oraz odwołanie od decyzji prezesa Zarządu PFRON zostaną zastąpione wnioskiem o ponowne rozpatrzenie przez niego sprawy. Ponadto prezesa  Zarządu PFRON i jego zastępców powoływać ma rezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, bez – dotychczas obowiązującego – trybu konkursowego.

Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zakłada, że osoby z niepełnosprawnością opuszczające WTZ będą mogły zgłaszać potrzebę kontynuowania wsparcia udzielanego w warsztacie – bez względu na utratę zatrudnienia lub jego zmianę (ma to być nie mniej niż 5 godzin miesięcznie).

Osoba, która opuściła warsztat terapii zajęciowej w związku z podjęciem zatrudnienia, w przypadku utraty pracy po zgłoszeniu uczestnictwa w WTZ (w ciągu 90 dni od dnia opuszczenia warsztatu) będzie miała pierwszeństwo w rozpoczęciu terapii. Zajęcia klubowe w WTZ mają być finansowane ze środków PFRON. W 2018 r. zaplanowano na ten cel 1,2 mln zł.

Ustawa zakłada też, że pracodawca rodziców osób niepełnosprawnych będzie mógł odmówić realizacji wniosku takich pracowników o telepracę lub elastyczne godziny pracy jedynie w sytuacji, gdy zgoda na taką zmianę jest niemożliwa ze względu na organizację pracy lub jej rodzaj.

Nowelizacja wprowadza także wydłużenie dla rodziców z 14 do 30 dni prawa do zasiłku opiekuńczego. W praktyce oznacza to wydłużenie prawa do zasiłku opiekuńczego o 16 dni w przypadku chorych dzieci niepełnosprawnych między 14. a 18. rokiem życia.

Przyznano również, z mocą obowiązującą za 2017 rok, możliwość skorzystania z ulgi podatkowej dla osób, na których utrzymaniu pozostają najbliżsi członkowie rodziny z niepełnosprawnością, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają 12-krotności kwoty renty socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Ustawa stanowi realizację II etapu rządowego Programu kompleksowego wsparcia dla rodzin Za życiem. Celem programu jest wspieranie rodzin z osobami niepełnosprawnymi, w szczególności wychowujących niepełnosprawne dzieci. Program zawiera kompleksowe rozwiązania dotyczące wsparcia kobiet w ciąży i ich rodzin, wczesnego wspomagania dziecka i jego rodziny, a także usług wspierających i rehabilitacyjnych oraz wsparcia mieszkaniowego.

Ustawa, w brzmieniu uchwalonym przez Sejm trafi teraz do podpisu prezydenta RP.

Stenogram z posiedzenia Senatu

Info: MRPiPS, Senat, oprac. (rhr), fot. Katarzyna Czerwińska / Kancelaria Senatu

Data publikacji: 17.05.2018 r.