Stwardnienie rozsiane woli kobiety z powodu białka

Stwardnienie rozsiane (SM) to autoimmunologiczna choroba ośrodkowego układu nerwowego, atakująca najczęściej młode osoby. Na skutek uszkodzenia przez komórki odpornościowe centralnego układu nerwowego chory ma problemy z mięśniami, zachowaniem równowagi oraz z widzeniem. SM jest głównym nieurazowym powodem postępującej niesprawności ruchowej pacjentów w 3. i 4. dekadzie życia. W Polsce co roku rozpoznaje się chorobę u 1 800 osób, w sumie w naszym kraju choruje obecnie około 28 tysięcy.

Nie ma na razie skutecznego leku na SM, choć niektóre substancje mogą łagodzić objawy lub hamować postęp choroby w jej wczesnych stadiach. Choroba cztery razy częściej atakuje kobiety – specjaliści przypuszczali dotychczas, że chodzi o wpływ hormonów lub czynniki genetyczne.

Naukowcy z Washington University School of Medicine przebadali mózgi 20 zmarłych osób z najczęstszą, rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (RRMS), jak również mózgi zdrowych myszy, myszy chorych na stwardnienie rozsiane oraz myszy pozbawionych genu kodującego białko S1PR2, które ma związek z naczyniami krwionośnymi.

Jak się okazało zarówno w mózgach samic myszy, jak i w mózgach kobiet chorych na stwardnienie rozsiane poziom białka S1PR2 w częściach mózgu najbardziej dotkniętych chorobą był wyższy niż w przypadku płci męskiej. Im większe nasilenie choroby, tym wyższy był poziom tego białka.

Zdaniem naukowców S1PR2 może brać udział w tworzeniu bariery krew-mózg, która zapobiega wnikaniu do mózgu szkodliwych substancji. Bardziej przepuszczalna bariera mogłaby ułatwiać przenikanie do układu nerwowego niszczących go komórek odpornościowych.

Jak zaznaczyła prof. Robyn Klein z Washington University School of Medicine odkrycie może pomóc w opracowaniu nowych metod leczenia, niedotyczących – jak dotychczasowe – komórek odpornościowych. Przypuszcza, że w ciągu kilku lat można się spodziewać rozpoczęcia badań klinicznych. (PAP)

pmw/ krf/

Data publikacji: 13.05.2014 r.