Sejm uchwalił ustawę o ustanowieniu Dnia Inwalidy Wojennego

Sejm uchwalił 18 grudnia ustawę ustanawiającą Dzień Inwalidy Wojennego 12 kwietnia – w rocznicę rozpoczęcia I Zjazdu Zjednoczeniowego Związku Inwalidów Wojennych RP w 1919 roku. Dzień Inwalidy Wojennego ma być świętem państwowym, ale nie będzie wolny od pracy.

Za ustawą zagłosowało 418 posłów, nikt nie był przeciw, 4 posłów wstrzymało się od głosu. Projekt ustawy przygotowali posłowie Polski 2050.

Poseł tego klubu Adam Luboński mówił we wrześniu PAP, że ustawa jest pokłosiem jego rozmów z przedstawicielami władz Związku Inwalidów Wojennych RP. W uzasadnieniu wskazano, że inwalidzi wojenni to grupa szczególnie ważna i zasłużona dla narodu i państwa, której należy się indywidualne traktowanie, szacunek i troska ze strony państwa, a także szczególne upamiętnienie. Według wnioskodawców, zasługi inwalidów wojennych powinny być szerzej promowane, a ich potrzeby powinny być należycie zaspokojone. Ponadto – zaznaczono – jest to również grupa, która do tej pory nie została uhonorowana świętem o statusie państwowym.

Wnioskodawcy podkreślili również, że inwalidztwo nie wyklucza z życia społecznego i zawodowego, nie dyskwalifikuje z istnienia w przestrzeni publicznej, zmienia perspektywę, ale jej nie odbiera, o czym świadczy to, że żołnierze, którzy doznali uszczerbku na zdrowiu dalej rozwijali się zawodowo i społecznie.

Związek Inwalidów Wojennych RP jest najstarszą organizacją kombatancką w kraju i jedną z najstarszych na świecie. Został powołany w kwietniu 1919 r., jako ogólnopolski związek zrzeszający inwalidów wojennych, zranionych i kontuzjowanych żołnierzy, walczących na różnych frontach i w różnych armiach I wojny światowej. Od początków istnienia zrzeszał też wdowy i wdowców oraz sieroty po poległych żołnierzach i zmarłych inwalidach wojennych.

W 1922 r. związek liczył ok. 400 tys. inwalidów i wdów wojennych, a u progu II wojny światowej – 151 tys. W okresie okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji, wspomagając struktury podziemnego państwa polskiego. W 1944 r. był pierwszą organizacją społeczną reaktywowaną z woli członków. Zlikwidowany w 1950 r. z inspiracji władz politycznych, został reaktywowany na wniosek członków w roku 1956. Obecnie członkowie są skupieni w wielu oddziałach i okręgach na terenie całego kraju. W 1989 r. organizacja liczyła ok. 73 tys. członków, a obecnie związek skupia ponad 10 tys. osób. (PAP)

from/ kl/ par/, fot. pexels.com

Data publikacji: 19.12.2025 r.

Udostępnij

Zachęcamy do zapisania się do Newslettera

Przeczytaj również