Modowe pokonywanie ograniczeń

– Pomysł wziął się z życia, z potrzeb naszych podopiecznych, których mamy sporo. Przez lata przygotowujemy młodych ludzi do tego, aby odważnie, z sukcesem i bezboleśnie weszli w świat dorosłych, ale zawsze czegoś brakuje. Okazało się, że takie prozaiczne kwestie, jak postrzeganie siebie i przez otoczenie, są dla nastolatków szczególnie ważne – mówi Aleksandra Włodarczyk, prezes Fundacji.
Według niej dorastanie, nawet dla w pełni zdrowego człowieka, jest specyficznym okresem ze względu na liczne porównania do innych. Wówczas ocena najbliższych pozostaje szczególnie ważna. Potrafi bowiem zrujnować wyobrażenie o sobie albo zbudować poczucie wartości i satysfakcję z tego kim się chce być. Inicjatywa pomaga więc osobom z niepełnosprawnością m.in. w zaakceptowaniu i wzmocnieniu własnego wizerunku.

Mocny przekaz
8 grudnia 2013 r. w Krakowie odbył się finał pierwszej edycji projektu. Jedną z jego atrakcji stanowił pokaz mody, w którym wystąpiły osoby z dysfunkcjami. Zaprezentowały one kreacje podarowane przez topowych polskich projektantów mody.
– To nie były projekty zrobione pod konkretną niepełnosprawność, ale takie fajne, uniwersalne rzeczy. Znaleźliśmy modelki z różnymi typami niepełnosprawności, również takimi, których nie widać, a na co dzień są bardzo odczuwalne – wyjaśnia Aleksandra Włodarczyk.
Ten charytatywny pokaz został zakończony aukcją na rzecz osób z niepełnosprawnością. Podczas całego wieczoru zebrano w sumie 87,2 tys. zł. Wydarzenie poprowadził Oliver Janiak, a publiczność wysłuchała koncertu Grzegorza Turnaua.
Spore wrażenie zrobił występ integracyjnej grupy teatralnej. Starsze Kucyki (uczniowie klas IV-VI szkoły podstawowej oraz gimnazjum) zaprezentowały podkoszulki swojego autorstwa. Dziewięciominutowemu pokazowi towarzyszył podkład z wypowiedziami młodych osób. Można było usłyszeć co ich cieszy, uskrzydla, dołuje i denerwuje.
– Damian powiedział najmocniejszy tekst, jak jest prześladowany przez rówieśników i że nie ma w nim na to zgody. Ten chłopak, który u nas nauczył się mówić, zdobył się na odwagę, żeby ze sceny powiedzieć to przed kilkuset osobami. Byłam z niego dumna – opisuje wzruszona Aleksandra Włodarczyk.

Odpowiedź na zapotrzebowanie
Pierwsza edycja Mody Bez Ograniczeń pokazała, że osoby niepełnosprawne są w stanie pokonywać wiele ograniczeń. – Już po jej zakończeniu zgłaszali się do nas mailowo ludzie w różnym wieku i z różnymi problemami. Im z trudnością przychodzi budowanie pewności siebie. Jeżeli mają okazję do tego, żeby mówić o pozytywnych doświadczeniach, to dla nich jest bardzo przyjemne. Nasi podopieczni chcieli więcej, stąd decyzja o dalszych działaniach w ramach projektu – opisuje Aleksandra Włodarczyk.
25 października br. w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru odbyły się warsztaty projektowe, prowadzone przez projektantki ze Slow Fashion Cafe. Monika Németh i Katarzyna Stypulska-Trybulec pomogły dziesięciu uczestniczkom stworzyć kolekcję ubrań dedykowanych nie tylko osobom niepełnosprawnym.
Trzy tygodnie później zostały zorganizowane wykłady motywacyjno-stylizacyjne dla wszystkich chętnych.
– Jeżeli jeden niepełnosprawny w tym kraju boi się wyjść z domu, bo zobaczy nieodpowiednie spojrzenie, to ja wstydzę się tego. Jeśli niepełnosprawny rzuci niedopałek papierosa, to nie zawaham się powiedzieć „Ty, co robisz?”. Potraktuję go absolutnie tak jak każdego pełnosprawnego. Chcę, żeby zobaczył w moim działaniu, to jakim jest naprawdę człowiekiem, a nie jak mogą na niego patrzeć na ulicy – mówi Jacek Rozenek, coach i aktor, który poprowadził godzinne zajęcia.
Wiedzą z uczestnikami podzieliły się też Agnieszka Rokosa, właścicielka Szkoły Wizażu i Stylizacji Artystyczna Alternatywa oraz Dorota Wróblewska, promotorka mody, kultury i sztuki.

Więcej odwagi
W trakcie zajęć motywacyjno-stylizacyjnych nastąpiła prezentacja krótkiego filmu nagranego specjalnie przez Jillian Mercado (do zobaczenia na: http://www.youtube.com/watch?v=yFa0T9z2f3I). Ta blogerka z niepełnosprawnością, dziennikarka i stylistka z Nowego Jorku wzięła udział w kampanii reklamowej marki Diesel.
– Ona jest taką ikoną tego problemu, który świat już przepracował. Mówi o trudnościach wprost do osób niepełnosprawnych, że trzeba pokochać się takiego jakim się jest, zawalczyć o siebie i mieć odwagę. Bo jeśli ludzie dostrzegą odwagę, to pomogą osobie niepełnosprawnej – opisuje Aleksandra Włodarczyk.
Na 30 listopada br. zaplanowane są metamorfozy z Zofią Ślotałą. W kwietniu 2015 r. odbędą się warsztaty stylizacji ze wspomnianą Jillian Mercado, a także zajęcia o tematyce urodowo-pielęgnacyjnej. W tym samym miesiącu zostanie zorganizowana Gala Finałowa. Jej program obejmuje m.in. prezentację efektów metamorfoz, pokaz kolekcji projektantów z niepełnosprawnością oraz pokaz kreacji podarowanych przez znanych projektantów mody. W gronie tym znajdują się Blessus, Dream Nation, Eva Minge, Gosia Baczyńska, Joanna Klimas, Lana Nguyen, Maciej Sieradzky, Orska, Robert Kupisz, Tomasz Karcz i Zuo Corp. Na jednym wybiegu w roli modelek i modeli wystąpią osoby pełno- i niepełnosprawne. Organizatorzy zapowiadają też wystawę obrazów malarki Maggie Piu, koncert Marka Dyjaka oraz bal charytatywny.

Aleksandra Włodarczyk, prezes Fundacji Hipoterapia – Na Rzecz Rehabilitacji Dzieci Niepełnosprawnych
Moda Bez Ograniczeń pojawiła się jako miks potrzeb: rozwiązania problemów, zwłaszcza u nastolatków i znalezienie drogi na wsparcie finansowe naszych programów. Pomysł został pozytywnie przyjęty, a na zajęciach mamy uczestników w różnym wieku. Moim zdaniem poruszane tematy są uniwersalne. Zawsze staramy się spotykać z takimi osobami, które świetnie funkcjonują ze swoją niepełnosprawnością i są budującym przykładem dla innych.
Nie ma takiego elementu życia ludzkiego, który nie jest dla niepełnosprawnych. Trzeba to mentalnie przepracować. Wśród pięknych i bogatych nie mówi się o problemach i sprawach trudnych. Ci ludzie muszą zdać sobie sprawę, że ten świat jest także dla innych. Nasi podopieczni i wszyscy niepełnosprawni mają do niego prawo, ale muszą postawić na większą otwartość. Jeśli tak postąpią, to wtedy nie będzie przed nimi żadnych zamkniętych drzwi. Chcemy, żeby nie było ograniczeń.

Jacek Rozenek, coach i aktor
Jako coach chciałem spotkać się z jak największą liczbą osób niepełnosprawnych. Z nimi pracuję, dla nich robię warsztaty. Traktuję ich zupełnie normalnie, nie lituję się, ani nie użalam. Do roboty i super to działa. Ci, którzy wzięli udział w wykładzie, byli cudowni i fajni.
Problem wyjścia z domu wynika z małej akceptacji. Ludzie, którzy nie są głęboko refleksyjni, dziwią się wszystkiemu, co odbiega od normy rozumianej jako 10 czy 100 osób z otoczenia. Ten problem nie zniknie, ale my powinniśmy go ignorować. Im więcej mówimy o barierach, tym bardziej wzmacniamy w niepełnosprawnych poczucie barier. Trzeba dać im więcej takiego przekazu: „Będą się na was patrzeć dziwnie? No i co? Wychodzimy z domu”.
My nie zbudujemy świata dla niepełnosprawnych, a niepełnosprawni nie zbudują go sobie sami. Twórzmy go razem, rozmawiajmy normalnie jak ludzie. Nauczymy się wtedy, że trzeba sobie pomagać. Niepełnosprawny boi się, wstydzi, a ktoś nie chce robić problemu, dlatego nie rozmawiamy z sobą. 50 procent odpowiedzialności za to jest po stronie niepełnosprawnych. Nie za to, że ten problem istnieje, ale za jego rozwiązanie. Ośmielajmy się, osoby niepełnosprawne niech też się ośmielają.

Tekst i fot. Marcin Gazda
Data publikacji: 26.11.2014 r.