Wczesne diagnozowanie kluczem do poprawy jakości życia chorych na alzheimera
- 09.10.2011
7 i 8 października br. odbyła się w Warszawie 21 konferencja nt. choroby Alzheimera pod hasłem „Europejska solidarność bez granic", organizowana przez organizację Alzheimer Europe, która skupia 31 organizacji z 27 europejskich krajów.
Choroba Alzheimera jest postacią otępienia, a zapadalność na tę chorobę wzrasta z wiekiem. Stwierdza się ją u 14 proc. osób po 65. roku życia i aż u 40 proc. osób po 80. roku życia.
– Ponieważ społeczeństwo w Europie starzeje się należy właśnie poprzez takie konferencje – powiedziała na otwarciu Alicja Sadowska, prezes Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z chorobą Alzheimera – umożliwić, równy dostęp i godne warunki zmagania się z tą chorobą w całej Europie.
W jej ocenie w Polsce poprawiło się w zakresie szybkiego dostępu do diagnostyki i leków, na które stać pacjentów. Nadal jednak brakuje domów dziennego i całodobowego pobytu, pomocy dla rodzin chorych i standardów opieki.
W wielu krajach wypracowano szereg dobrych rozwiązań jednak ciągle jest problem z dostępem do nich. A wczesne diagnozowanie – jak podkreślił prezes Polskiego Towarzystwa Alzheimerowskiego prof. Andrzej Szczudlik – daje szanse na wcześniejsze leczenie, a w konsekwencji na złagodzenie postępowania choroby i przedłużenie samodzielnego funkcjonowania.
Ciągle jednak panuje przekonanie, że demencja to naturalny element starzenia i nic w tym zakresie nie można zrobić.
Jak przekonywali uczestnicy konferencji w perspektywie, gdy na świecie jest ok. 35 mln ludzi z demencją, w roku 2030 ma być ich aż dwa razy więcej, a w 2050 r. trzy razy więcej, niezbędne jest wczesne diagnozowanie, badania nad nowymi metodami leczenia, udoskonalenie opieki i poprawa jakości życia chorych.
W Polsce ten problem jest szczególnie ważny gdyż polskie społeczeństwo jest najszybciej starzejącym się w Europie. Obecnie jest co najmniej 250 tys. chorych, z czego 150 tys. nie ma postawionej diagnozy.
Wiedza na temat przyczyn powstania choroby jest niewystarczająca więc nie można wypracować zaleceń profilaktyki tej choroby, która objawia się zaburzeniami pamięci i logicznego myślenia, problemami z porozumiewaniem się z otoczeniem, trudnością w wykonywaniu czynności codziennych oraz zmianami osobowości i nastroju.
Oprac. J.K.
