Wśród nich znalazły się:
– kontynuacja działań służących usprawnieniu i ujednoliceniu systemu aktywizacji społeczno-zawodowej osób z niesprawnościami, szczególnie w kontekście przewidywanej w tym roku kolejnej nowelizacji ustawy o rehabilitacji,
– aktywny udział w debacie społecznej nad przyszłymi rozwiązaniami zawartymi m.in. w tzw. ustawie antydyskryminacyjnej,
– realizacja różnych projektów, m.in. w ramach zadań zlecanych organizacjom pozarządowym przez administrację państwową i samorządową, również w partnerstwie z innymi organizacjami.
To partnerstwo, nie tylko w zakresie realizacji wspólnych projektów, jest bardzo ważne, bo przyczynia się do wzrostu siły i kompetencji organizacji środowiskowych w kluczowych momentach, np. w trakcie prac nad zmianami regulacji prawnych.
Kontynuowana będzie współpraca z Krajową Izbą Gospodarczą na rzecz wzmacniania samorządu gospodarczego, którego cele zdefiniowane są znacznie szerzej niż organizacji pracodawców.
Biuro Izby będzie monitorować sytuację gospodarczą członków, inicjować poczynania ułatwiające ich funkcjonowanie, zarówno w obszarze gospodarczym, jak i społecznym. Wspieranie działalności członków będzie miało miejsce poprzez szkolenia do nich adresowane, działania promocyjne, kontynuowanie edycji wydawnictw specjalistycznych, kojarzenie przedsiębiorców celem współpracy i podejmowania wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, organizowanie spotkań regionalnych i inne formy.
Planuje się w tym roku uaktywnić i poszerzyć promocję działań KIG-R na szczeblu regionów, na który przekazywanych jest i będzie coraz więcej zadań i środków. Wiele zależy w tym zakresie od aktywności i inicjatywności oddziałów Izby, które mogą samodzielnie aplikować o realizację w regionie konkretnych projektów, na co otrzymają stosowne pełnomocnictwa.
Komisja Rewizyjna Izby dokonała oceny przedstawionych dokumentów, tj. sprawozdania finansowego z działalności KIG-R w 2008 roku, sprawozdania Rady Izby oraz oceny zgodności działalności Izby z obowiązującym porządkiem prawnym. Oceny te odczytano.
Walne Zgromadzenie Członków KIG-R podjęło w trakcie obrad dwanaście uchwał, w tym jednogłośne przyjęcie projektu zmian w Statucie Izby oraz jednomyślne przyjęcie Rezolucji w sprawie aktualnych problemów zakładów pracy chronionej.
REZOLUCJA WALNEGO ZGROMADZENIA CZŁONKÓW KIG-R
z dnia 16 czerwca 2009 r.
Członkowie Krajowej Izby Gospodarczo-Rehabilitacyjnej zebrani na XVII Zwyczajnym Walnym Zgromadzeniu Członków KIG-R wyrażają głębokie zaniepokojenie aktualnie prowadzoną polityką władz państwowych wobec zakładów pracy chronionej.
Dążenie do wzrostu zatrudnienia osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy jest działaniem ważnym i pożądanym społecznie. Nie może jednak odbywać się ono kosztem likwidacji miejsc pracy w zakładach pracy chronionej. Obserwowanemu w ostatnich miesiącach wzrostowi zatrudnienia osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy, towarzyszy rezygnowanie przez wiele firm ze statusu zakładu pracy chronionej i redukcja zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wielu zakładach pracy chronionej. Jest to efekt zmian w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych polegających na zwiększeniu dofinansowań do wynagrodzeń firm na otwartym rynku pracy kosztem zakładów pracy chronionej.
Szczególny niepokój budzi fakt, że nie mamy niestety do czynienia z ewolucyjnym przechodzeniem niepełnosprawnych pracowników z zakładów pracy chronionej na otwarty rynek pracy, co można byłoby oceniać pozytywnie, lecz z bezpowrotną utratą pracy przez osoby niepełnosprawne zwalniane z zakładów pracy chronionej i nie znajdujące zatrudnienia na otwartym rynku pracy. Osoby te ponownie znajdują się w szczególnie niekorzystnej sytuacji na rynku pracy, gdyż najczęściej kwalifikują się tylko do pracy w warunkach chronionych. Taka polityka państwa ma charakter dyskryminujący w stosunku do osób najciężej poszkodowanych, a tym samym najtrudniej znajdujących pracę. Nie można zgodzić się z taką polityką, która w imię osiągania lepszych wskaźników zatrudnienia osób niepełnosprawnych ogółem, przyczynia się do negatywnej zmiany struktury zatrudnienia, charakteryzującej się wyższym wskaźnikiem zatrudnienia osób z lekkim stopniem niepełnosprawności kosztem wskaźnika zatrudnienia osób z wyższymi stopniami niepełnosprawności.
Uważamy również, że aktualny wzrost zatrudnienia osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy wynika bardziej z obecnego kryzysu gospodarczego niż zmian ustawowych i niestety ma charakter krótkoterminowy. Każdy dotowany pracownik, w tym niepełnosprawny, ma większe szanse zatrudnienia w dobie kryzysu, ponieważ pozwala to firmom przejściowo obniżać koszty pracy. Obawiamy się, że po zażegnaniu kryzysu osoby te ponownie zostaną bez pracy. Gdzie jej będą szukać? W zakładach pracy chronionej! Czy ją znajdą?
Obawiamy się, że nie! Zakłady pracy chronionej, również borykające się z kryzysem gospodarczym, ze względu na wysoką koncentrację zatrudnienia osób niepełnosprawnych, wiele nałożonych ustawowo dodatkowych obowiązków, obniżenie poziomu dofinansowań do wynagrodzeń oraz ograniczony dostęp do refundacji dodatkowych kosztów zatrudniania osób niepełnosprawnych, ze względów ekonomicznych nie będą w stanie przyjmować nowych niepełnosprawnych pracowników.
Taka polityka państwa jest błędna i nie do zaakceptowania.
Apelujemy zatem o zmianę sposobu prowadzenia polityki zatrudnieniowej państwa wobec osób niepełnosprawnych, o równe traktowanie podmiotów według zasady „jakie obowiązki, taka pomoc”. Jest to podstawowa zasada wyrażona w Dyrektywie Rady UE 2000/78/WE w sprawie równego traktowania w zatrudnieniu (art. 5).
Żądamy odstąpienia od zrównania dofinansowań do wynagrodzeń na chronionym i otwartym rynku pracy do czasu zażegnania kryzysu gospodarczego, a co najmniej do końca 2010 r. Zakłady pracy chronionej potrzebują więcej czasu na przystosowanie się do nowych warunków i rozwiązań systemowych.
Wzywamy Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych do niezwłocznego wprowadzenia dopuszczonych przez Komisję Europejską instrumentów pomocy publicznej w postaci podwyższenia limitu pomocy de minimis do kwoty 500 000 EUR, umożliwienia zakładom pracy chronionej korzystania z refundacji wszystkich dodatkowych kosztów przewidzianych rozporządzeniem Komisji Europejskiej nr 800/2008 oraz uproszczenia przepisów o refundacji dodatkowych kosztów, a także przywrócenia możliwości zaciągania wewnętrznych pożyczek z zakładowego funduszu rehabilitacji.
W aktualnej sytuacji gospodarczej kraju, wobec obecnie obowiązujących przepisów, zakłady pracy chronionej trwale tracą zdolność zatrudniania osób niepełnosprawnych i w przyszłości nie będą w stanie zatrudniać tylu osób niepełnosprawnych co dotychczas, w szczególności najciężej poszkodowanych, nie mogących znaleźć pracy na otwartym rynku. Najgorsze konsekwencje obecnej polityki państwa wobec zakładów pracy chronionej poniosą zatem najciężej poszkodowane osoby niepełnosprawne.
Tekst i fot.: Ryszard Rzebko
