Brak dodatkowego urlopu wypoczynkowego dla opiekunów

Brak dodatkowego urlopu wypoczynkowego dla opiekunów

Interpelacja nr 34658 do ministra pracy i polityki społecznej w sprawie urlopu wypoczynkowego dla pracujących opiekunów dzieci z niepełnosprawnością

Szanowny Panie Ministrze,
Opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym jest to ciężka, odpowiedzialna praca pochłaniająca wiele czasu. Większość dzieci wymaga częstych kontroli w poradniach specjalistycznych, systematycznej rehabilitacji czy pobytu na turnusach. Pracujący opiekunowie wykorzystują na ten cel swoje urlopy wypoczynkowe lub biorą bezpłatne urlopy. Brak wypoczynku i zrozumienia pracodawcy u opiekuna/rodzica dziecka z niepełnosprawnością może być przyczyną zespołu przewlekłego zmęczenia co może nawet prowadzić do depresji.
W związku z powyższym zwracam się z uprzejmą prośbą do Pana Ministra o odniesienie się do następujących kwestii:
1.Czy ministerstwo analizowało lub planuje analizę jaka grupa opiekunów dzieci z niepełnosprawnością jest czynna zawodowo i nie korzysta ze świadczenia pielęgnacyjnego?
2.Czy było prowadzone rozeznanie jaka grupa pracowników – rodziców dzieci z niepełnosprawnością musiała zrezygnować z pracy z powodu trudności w uzyskaniu dodatkowych dni wolnych na opiekę nad dzieckiem (wyjazdy na konsultacje specjalistyczne, leczenie, turnusy rehabilitacyjne) i jaka grupa podjęłaby zatrudnienie po wprowadzeniu dodatkowego urlopu lub innej formy zwracającej utracone zarobki w oznaczonej ilości dni na rok? Czy planowane jest zrobienie takiego rozeznania?
Z góry serdecznie dziękuję za udzielenie rzetelnej odpowiedzi na przedstawione wyżej pytania i odniesienie się do zawartych w nich kwestii.
z wyrazami szacunku
Małgorzata Niemczyk
Poseł na Sejm RP

Odpowiedź na interpelację nr 34658 w sprawie urlopu wypoczynkowego dla pracujących opiekunów dzieci z niepełnosprawnością
Warszawa, 9 października 2015 r.

Odpowiadając na wystąpienie z dnia 25 września 2015 r. znak: K7INT34658, dotyczące interpelacji poseł Małgorzaty Niemczyk, w sprawie urlopu wychowawczego dla pracujących (rodziców – przyp. red. NS) dzieci z niepełnosprawnością, uprzejmie informuję:
Zgodnie z art. 17 ust. ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 114 z późn. zm.), świadczenie pielęgnacyjne przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
W związku z powyższym, podstawowym warunkiem otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego jest niepodejmowanie lub faktyczna rezygnacja z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą niepełnosprawną.
Powyższe odpowiada celowi jaki ma świadczenie pielęgnacyjne, który stanowi częściową rekompensatę utraconych dochodów przez osobę ubiegającą się o to świadczenie, w związku z niepodejmowaniem albo rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, ze względu na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem.
Odnosząc się do pytania o dane dotyczące opiekunów osób niepełnosprawnych uprzejmie informuję, że według szacunkowych danych liczba osób (dorosłych i dzieci) ze znacznym stopniem niepełnosprawności, wynosi ok. 920 tys. osób.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że ze wstępnych danych na koniec II kw. 2015 r. liczba miesięcznie wypłacanych świadczeń opiekuńczych kształtowała się następująco:
·111,6 tys. świadczeń pielęgnacyjnych,
·27,6 tys. specjalnych zasiłków opiekuńczych,
·63,9 tys. zasiłków dla opiekuna.
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej nie dysponuje natomiast danymi na temat grupy osób dorosłych, opiekunów dzieci niepełnosprawnych, którzy pracują i nie korzystają ze świadczenia pielęgnacyjnego.
Odnosząc się natomiast do pytania dotyczącego pracowników będących rodzicami niepełnosprawnych dzieci, uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 5 Kodeksu pracy, jeżeli stosunek pracy określonej kategorii pracowników regulują przepisy szczególne, przepisy kodeksu stosuje się w zakresie nieuregulowanym tymi przepisami.
Przepisy szczególne regulują więc w sposób odrębny stosunki pracy pewnych grup zawodowych (np. nauczycieli) lub społecznych (np. osób niepełnosprawnych) i mają pierwszeństwo w stosowaniu przed powszechnymi przepisami prawa pracy. Kodeks pracy zawiera więc jedynie ogólne przepisy, mające zastosowanie do wszystkich pracowników, zaś do pracowników, których uprawnienia i obowiązki regulowane są w ustawach szczególnych, Kodeks pracy stosowany jest tylko w zakresie nieuregulowanym.
Z uwagi więc na problematykę poruszoną w interpelacji, nie ma możliwości prawnej uregulowania w Kodeksie pracy szczególnych uprawnień pracowniczych przynależnych wyłącznie rodzicom dzieci niepełnosprawnych.
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej
Elżbieta Seredyn
Data publikacji: 09.11.2015 r.

 

Udostępnij

Zachęcamy do zapisania się do Newslettera

Przeczytaj również