MAC: administracja do 30 maja ma dostosować strony www do niepełnosprawnych

Ostrzega także, że organizacje, instytucje lub firmy, które zgłaszają się do podmiotów administracji publicznej z odpłatną ofertą dostosowania serwisów publicznych do wymogów standardu WCAG 2.0 nie współpracują z Ministerstwem Administracji i Cyfryzacji oraz nie działają w jego imieniu lub na jego zlecenie.
Międzynarodowy standard WCAG 2.0. oznacza, że serwisy administracji publicznej (chodzi o grupę ok. 80 tys. podmiotów) będą musiały być powszechnie dostępne dla użytkowników nienależnie od ich niepełnosprawności, wieku, używanego sprzętu i oprogramowania.

Tak stanowi rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych z 12 kwietnia 2012 r.

Eksperci przekonują, że można samodzielnie sprawdzić, czy serwis jest dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Na konieczność przebudowy mogą wskazywać m.in. dokumenty publikowane w formie skanów – w ich treści nie da się zaznaczyć liter i wyrazów, zatem nie odczyta go czytnik, z którego korzystają osoby niewidome (najczęściej dotyczy to plików PDF); zdjęcia i grafiki bez tzw. opisów alternatywnych – osoba, która nie widzi albo widzi słabo, nie dowie się, co jest na ilustracji; filmy bez napisów – nie skorzysta z nich osoba niesłysząca (albo taka, która nie może włączyć głośnika).

Dostosowania będzie wymagał również serwis, z którego nie daje się korzystać tylko za pomocą klawiatury, bo jest to poważne utrudnienie dla osób z niepełnosprawnością ruchową albo taki serwis, który używa np. sformułowań typu „kliknij wyżej/niżej”, co jest niezrozumiałe dla osoby, która nie widzi. Warto również zwracać uwagę na język, którym pisane są treści na stronie – powinny być one zrozumiałe m.in. dla niesłyszących, dla których język polski jest językiem obcym, oraz dla osób z niepełnosprawnością intelektualną.

Z kolei dla niewidzących problemem jest np. nieprawidłowy opis zawartości serwisu internetowego czy brak odpowiednich opisów dotyczących wszelkich elementów graficznych znajdujących się na stronach, co utrudnia korzystanie ze specjalnych programów dźwiękowych, które analizują zawartość stron. Utrudnieniem jest też źle dobrane tło strony, brak ustawień umożliwiających powiększenie liter do bardzo dużych rozmiarów, np. 16 razy.

Dla osób niesłyszących pomocą w korzystaniu z serwisów są np. opisy wszystkich elementów dźwiękowych w filmach. Z kolei niektóre osoby niepełnosprawne ruchowo mogą korzystać przy przeglądaniu internetu z jednego klawisza na klawiaturze, za pomocą którego poruszają się po stronie albo korzystają tylko z myszki np. zamontowanej na czole – tak jest w przypadku osób całkowicie sparaliżowanych. Trudnością jest dla nich to, że ruchy głową nie zawsze są precyzyjne, a na wielu stronach wystarczy lekki ruch i wyświetla się inny jej fragment.

Dostępność serwisu dla osób z niepełnosprawnościami mogą sprawdzić też audytorzy m.in. Fundacji Integracja oraz Fundacji Widzialni prowadzącej Polską Akademię Dostępności. Na stronie www.integracja.org znaleźć można również bezpłatny podręcznik „Dostępność serwisów internetowych”, temu zagadnieniu poświęcona jest też strony www.dostepnestrony.pl oraz http://pad.widzialni.org. (PAP)

krm/ son/

Data publikacji: 06.03.2015 r.