Prawo budowlane a prawa obywatelskie – wyrok o doniosłym znaczeniu
- 28.02.2018
Prawo budowlane a prawa obywatelskie – wyrok o doniosłym znaczeniu
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa budowlanego obiekty użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa wielorodzinnego należy projektować i budować w taki sposób, by osoby z niepełnosprawnościami, szczególnie poruszające się na wózkach inwalidzkich, mogły z nich korzystać bez przeszkód, w poczuciu własnej wartości, godności i wolności osobiste
Walcząc z bezsensownymi barierami architektonicznymi osoby te jednocześnie muszą walczyć o zapewnienie im możliwości prowadzenia samodzielnego niezależnego życia, które pozwoli im na rozwój, zachowanie maksymalnej autonomii i wolne działanie.
Wydany niedawno wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie niepełnosprawnego studenta występującego przeciwko Turcji może oznaczać bezwzględną konieczność dostosowania wielu budynków nie tylko tych starszych, także wielu zupełnie nowych, o ile nie posiadają udogodnień dla osób z niepełnosprawnością. Wszystkie budynki muszą odpowiadać standardom wyznaczonym przez Europejski Trybunał Praw Człowieka.
Przywołany student uległ wypadkowi podczas roku akademickiego i nie mógł wrócić do zajęć, ponieważ uniwersytet, na którym studiował nie miał jakichkolwiek udogodnień dla osób niepełnosprawnych.
Dostosowania budynku dla potrzeb niepełnosprawnych odmówiły mu władze uczelni, a następnie jego skargę odrzucił sąd administracyjny.
Uczelnia zaproponowała jedynie zapewnienie podczas zajęć osoby do pomocy, sąd natomiast odrzucił skargę, tłumacząc, że budynek został wzniesiony gdy nie obowiązywało zalecenie dostosowania budynków użyteczności publicznej do potrzeb osób niepełnosprawnych.
Student w postępowaniu przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka zarzucił władzom uczelni, że naruszyły zakaz dyskryminacji poprzez niedostosowanie budynku do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, tj. art. 14 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, a także prawo do nauki – tamże, w art. 2 protokołu nr 1.
Trybunał zgodził się z zarzutem studenta, że ciągła obecność osoby trzeciej naruszyłaby jego prywatność. Taka pomoc nie gwarantuje samodzielności i autonomii i jest sprzeczna z prawem do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego. Sąd krajowy – w opinii Trybunału – nie wziął w ogóle pod uwagę interesu skarżącego studenta.
Wydany wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ma doniosłe znaczenie dla praktyki stosowania przepisów prawa budowlanego, tworzenia warunków architektonicznych, umożliwiających funkcjonowanie osobom z niepełnosprawnościami w przestrzeni publicznej.
IKa
Data publikacji: 28.02.2018
