Niewidoma zakonnica i założycielka słynnego dzisiaj ośrodka dla niewidomych w Laskach pod Warszawą, na skraju Puszczy Kampinoskiej, twórczyni Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi – Matka Róża Czacka, będzie włączona do grona błogosławionych Kościoła Katolickiego – tak zadecydował papież Franciszek.
Metropolita warszawski, kard. Kazimierz Nycz, poinformował w specjalnym komunikacie, że 12 września br. w Warszawie, o godzinie 12.00, odbędzie się beatyfikacja ks. kard. Stefana Wyszyńskiego oraz s. Róży Marii Czackiej .
Urodziła się w 1876 r. w Białej Cerkwi (obecnie Ukraina), była hrabianką, córką Feliksa Czackiego i Zofii z Ledóchowskich, a także prawnuczką Tadeusza Czackiego (założyciela Liceum Krzemienieckiego) oraz bratanicą kardynała Włodzimierza Czackiego. W wieku 22 lat całkowicie ociemniała. Własną utratę wzroku potraktowała jako wezwanie do zajęcia się innymi niewidomymi.
Podróżowała na Zachód, aby poznać nowoczesne metody pracy z niewidomymi. W 1910 r. otworzyła pierwszy dom dla grupki niewidomych dziewcząt w Warszawie. W 1911 władze zarejestrowały Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi.
Na stronie Towarzystwa (https://www.laski.edu.pl/pl) można przeczytać, że „Laski stały się ośrodkiem duchowości franciszkańskiej, przyciągającym ludzi poszukujących; miejscem, gdzie cierpienie spowodowane brakiem wzroku przyjmowane jest z męstwem i pogodą; gdzie na równych prawach współpracują ze sobą osoby niewidome, pracownicy świeccy i siostry zakonne”.
Siostra Elżbieta – takie imię przyjęła w 1917 r. składając śluby wieczyste – sprowadzała, tłumaczyła i wydawała książki i czasopisma z całego świata, pracowała nad dostosowaniem alfabetu Braille’a do polskiego systemu fonetycznego. Wyniki pracy zostały zatwierdzone w 1934 roku przez ówczesne Ministerstwo Oświecenia Publicznego do użytku we wszystkich szkołach dla niewidomych na terenie Polski.
W 1918 utworzyła nowe Zgromadzenie zakonne Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża służących ludziom niewidomym. Ich opiekunem duchowym został ks. Władysław Korniłowicz. Od 1922 r. w Laskach pod Warszawą matka Elżbieta budowała ośrodek, w którym znalazły się dom Zgromadzenia i ośrodek Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi. Wraz z ks. Korniłowiczem była jedną z prekursorek katolicyzmu otwartego na inteligencję.
Laski i kościół św. Marcina, przy którym znajduje się klasztor sióstr Służebnic Krzyża, stały się miejscem nowoczesnej, kompleksowej edukacji intelektualnej, duchowej i praktycznej osób z dysfunkcją wzroku i jednym z ważnych ośrodków warszawskiej inteligencji katolickiej.
Została ciężko ranna podczas bombardowań Warszawy w kampanii wrześniowej. Później, w roku 1944, zadecydowała o przystąpieniu zgromadzenia do powstania warszawskiego. Zorganizowano wtedy w Laskach szpitale polowe dla rannych powstańców, przechowywano i dostarczano broń i prowiant oraz przekazywano informacje.
Po wojnie uczestniczyła w odbudowie zniszczonego ośrodka. W 1950 r., wskutek pogarszającego się stanu zdrowia, przekazała kierownictwo swojej następczyni, siostrze Benedykcie. Zmarła w 1961 r. w opinii świętości. Pochowana została w Laskach. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył kardynał Stefan Wyszyński.
12 września historia zatoczy koło. Dwie niezwykle charyzmatyczne postaci, bardzo ważne dla Polek i Polaków, zostaną włączone do grona błogosławionych Kościoła Katolickiego – tym razem wspólnie.
Oprac. IKa, fot. archiwum TOnO w Laskach
Data publikacji: 24.04.2021 r.
