Wsparcie dla osób niesamodzielnych oraz w zakresie dostępności

Świadczenie uzupełniające będzie przysługiwało osobom niezdolnym do samodzielnej egzystencji w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie, przy czym łączna kwota tego świadczenia i świadczeń finansowanych ze środków publicznych nie może przekroczyć 1600 zł, z wyłączeniem renty rodzinnej, zasiłku pielęgnacyjnego oraz innych dodatków.

Dzięki temu rozwiązaniu, osoby, które pobierają w chwili obecnej świadczenia nieznacznie przekraczające wysokość renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, będą również miały możliwość ubiegać się o przyznanie świadczenia uzupełniającego. Osoby pobierające jednocześnie rentę socjalną oraz rentę rodzinną również uzyskają prawo do świadczenia uzupełniającego.

Świadczenie przyznawane będzie na wniosek osoby uprawnionej, można je składać od 1 października. Do wsparcia uprawnione będą osoby, które ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona określonym w ustawie orzeczeniem.

Resort rodziny szacuje, że z nowych przepisów skorzysta ponad 800 tys. osób. Na wsparcie przeznaczone zostanie ok. 4,5 mld złotych rocznie.

Świadczenie zwolnione będzie z opodatkowania, a organ wypłacający nie będzie mógł dokonywać potrąceń i egzekucji. Świadczenie nie będzie wliczać się też do dochodów np. przy ustalaniu prawa do dodatku mieszkaniowego, świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej itp. Kwota świadczenia nie będzie też zaliczana do dochodów, od których odlicza się wydatki na cele rehabilitacyjne.

Ustawa wchodzi w życie 1 października br.

Ustawa wprowadzająca program Dostępność plus z podpisem prezydenta
14 sierpnia prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami. Zobowiązuje ona podmioty publiczne do zapewnia dostępności architektonicznej, cyfrowej i informacyjno – komunikacyjnej m.in. osobom starszym i z niepełnosprawnością.

Jej celem jest stopniowa poprawa dostępności podmiotów publicznych, dzięki której osoby ze szczególnymi potrzebami w sposób możliwie samodzielny będą mogły korzystać z usług publicznych.

Nowe rozwiązania zakładają, że m.in. urzędy, szkoły, uczelnie, placówki służby zdrowia będą musiały zapewnić dostępność architektoniczną, cyfrową oraz informacyjno-komunikacyjną. W praktyce oznaczać to będzie np. konieczność montażu pochylni i ramp dojazdowych, zainstalowania specjalnego oznakowania, sprzętu lub urządzeń ułatwiających poruszanie się lub komunikację osobom na wózkach, głuchym, niewidomym.

W indywidualnych przypadkach – jak wynika z ustawy – podmiot publiczny będzie mógł zapewnić osobie ze szczególnymi potrzebami wsparcie asystenta.

Powstanie też Fundusz Dostępności, z którego będą finansowane działania: np. montaż wind w budynkach użyteczności publicznej i budynkach wielorodzinnych. Wsparcie z funduszu będzie udzielane w formie pożyczki lub kredytu bankowego (z możliwością częściowego umorzenia) albo dotacji na częściową spłatę kapitału lub odsetek od pożyczek i kredytów udzielanych ze środków innych niż środki funduszu. Koszt wdrożenia ustawy ma wynieść 13,3 mld zł, z czego 3,9 mld zł przeznaczy budżet państwa.

Organizacje pozarządowe oraz prywatne podmioty będą mogły wystąpić o specjalny certyfikat potwierdzający, że spełniają wymagania dotyczące dostępności na poziomie wynikającym z przepisów. Będzie on uprawniał do uzyskania 5-proc. zniżki we wpłatach przekazywanych do PFRON.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Wyjątkiem są przepisy odnoszące się do certyfikacji dostępności, które wchodzą w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia, a także przepisy dotyczące umów zawieranych z wykorzystaniem środków publicznych, postępowania skargowego oraz prawa do przedstawiania informacji na podstawie art. 12 ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta, które wejdą w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Oprac. rhr/, fot. KPRP
Data publikacji: 14.08.2019 r.