Restauracje powinny szkolić personel z tego, jak obsługiwać niewidomych

Impulsem do przeprowadzenia szkoleń była sprawa pary niewidomych, którzy pozwali warszawską restaurację za to, iż nie wpuszczono ich tam z psami przewodnikami. Na początku 2016 r. sąd Okręgowy w Warszawie oddalił pozew. Powodowie twierdzili, że pewnej niedzieli w 2013 r. chcieli wejść z psami do jednej z warszawskich restauracji i schronić się w niej, bo na dworze zapowiadała się nagła ulewa. Personel miał im zaoferować tylko miejsce na patio argumentując, że w lokalu są dzieci, które psy mogą pogryźć. Sąd uznał, że nie było odmowy wejścia do lokalu z powodu niepełnosprawności i poruszania się z psami. Niewidomym zaproponowano miejsce, jakie było możliwe, ale go nie przyjęli.

Szkolenia dla personelu w ostatnich dniach przeprowadziła sieć restauracji Aioli. Szefowa marketingu lokalu Kinga Rylska zwróciła uwagę w rozmowie z PAP, że pracownicy najpierw zostali wysłani na „Niewidzialną wystawę”, która imituje sposób postrzegania rzeczywistości przez niewidzące osoby. – Tam mogli dowiedzieć się, jak to jest być niewidomym. Na wystawie wchodzi się do przestrzeni, w której jest całkowicie ciemno. W niej zaaranżowane są kuchnia, salon, łazienka, las czy ognisko. Tam dostrzega się, jakich zmysłów używamy – mówiła.

Jak podkreśliła, podczas szkolenia wyjaśniano, że dla niewidzących bardzo ważny jest dotyk. – Nie możemy takiej osoby wziąć za rękę. Prowadzić ją, pchając za ramię. Nie możemy przekroczyć pewnej granicy intymności. Bo jak byśmy się czuli, gdyby cały czas ktoś nas macał czy dotykał – stwierdziła Rylska.

Zwróciła uwagę, że osoba niewidoma musi czuć się w lokalu swobodnie, a nie jak ktoś, kto potrzebuje specjalnej troski. – Kelner za każdym razem, kiedy odchodzi od stołu musi o tym powiedzieć, musi powiedzieć o temperaturze dania. Powiedzieć, co i gdzie mieści na stole. Jeśli np. chcemy zaprowadzić kogoś do toalety, to nie możemy z nim tam wejść. Musimy odprowadzić do pewnego miejsca – dodała.

Rylska zaznaczyła, że w restauracji przygotowano też menu napisane alfabetem Braille’a.

W szkoleniu pracowników pomagali inicjatorzy „Niewidzialnej Wystawy”. Dyrektorka projektu Małgorzata Szumowska wyjaśniała w rozmowie z PAP, że ma on za zadanie „wrzucić osoby widzące w świat osób niewidzących”. – W całkowitej ciemności dajemy godzinę na to, aby poczuć się, jak to jest żyć, jako osoba, która nie widzi lub niedowidzi w znacznym stopniu – mówiła.

Sebastian Grzywacz przewodnik „Niewidzialnej wystawy” dodał, że osoby niedowidzące lub niewidzące potrzebują w restauracji jasnych komunikatów werbalnych i przede wszystkim szacunku. – Chodzi o to, żeby nie traktować osób niewidzących infantylnie. Nie narzucać się. Nie łapiemy za ręce, nie przekraczamy sfery intymnej – zauważył.
Zwrócił uwagę, że obsługujący w lokalach powinni zwracać się do niewidzących bardzo precyzyjnie. Że na godzinie 12 postawił mi szklankę z napojem, na godzinie 11 mam kawę. Powinny być też precyzyjne wskazówki, co gdzie leży na talerzu” – wyjaśniał.

Jak dodał Grzywacz, ważne jest także, aby umówić się z kelnerem, w jaki sposób go przywołać. – Informuje, że jeśli będę go potrzebował to dam wcześniej ustalony sygnał np. podnoszę rękę do góry – mówił. – Osoby niewidome chcą mieć pełny dostęp, do kultury, teatru kina, muzeum, ale też do restauracji i przestrzeni miejskiej – dodał.

Dane Eurostat mówią, że 10 proc. społeczeństwa europejskiego to osoby niepełnosprawne, także z uszkodzonym wzrokiem. W Polsce, jak wynika z danych GUS, żyje ponad półtora miliona osób, które mają poważne problemy ze wzrokiem. (PAP)

pż/ bos/

Data publikacji: 20.03.2017 r.