Dyskusja o teatrze osób z niepełnosprawnością intelektualną pod hasłem „Granice teatru: Teatr osób z niepełnosprawnością intelektualną” odbyła 21 listopada w Lublinie. Organizatorami spotkania byli: Teatroterapia Lubelska, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie oraz Fundacja Pomysłodalnia.
W ostatnim okresie po raz kolejny jesteśmy świadkami wzmożonej debaty na temat praktyk teatralnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Ważne jest pamiętanie o priorytetach i prawach osób z niepełnosprawnością oraz obowiązkach tych, którzy pracują z takimi osobami. Rozmawiano o budowaniu potencjału artystów z niepełnosprawnością intelektualną i sposobach na ich promocję. Uczestniczyli m.in. przedstawiciele organizacji na co dzień zajmujących się promocją kultury.
Okazją do dyskusji stała się nadchodząca premiera spektaklu w wykonaniu aktorów Teatroterapii Lubelskiej pt. „Nieposkromienie” autorstwa Artura Pałygi w reżyserii Marii Pietruszy-Budzyńskiej, twórczyni i pionierki terapii przez teatr. Sztuka powstała na podstawie „Poskromienia złośnicy” Szekspira, odczytanego poprzez doświadczenie osób tworzących grupę teatralną Teatroterapii Lubelskiej. Sceny, wątki i postaci ze sztuki Szekspira zostały skonfrontowane ze sprawami żyjących dziś w Polsce ludzi z niepełnosprawnością.
Debacie towarzyszył cytat Sanforda Ikeda, dobrany przez Piotra Wyszomirskiego – moderatora dyskusji, założyciela i redaktora naczelnego Gazety Świętojańskiej, aktywistę, prosumenta kultury:
Celem idealnej dyskusji, jak ją tutaj definiuję, jest uczenie się (oraz nauczanie, co jest formą uczenia się). W przeciwieństwie do debaty, która jest grą o sumie zerowej, dyskusja jest grą o sumie dodatniej. Dyskusja jest podobna do wymiany rynkowej o tyle, iż każda stron na niej korzysta. To dyskusja, a nie debata jest drogą do intelektualnego rozwoju.
Zgodnie z zapowiedziami, przedmiotem dyskusji byli aktorzy z niepełnosprawnością intelektualną i ich udział w działaniach teatralnych – realizowanych w różnorodnych modelach i formach – począwszy od udziału w przedstawieniach amatorskich, realizowanych w placówkach wsparcia, aż do uczestnictwa w kulturze i sztuce w charakterze pełnoprawnych twórców i wykonawców.
W debacie poruszono następujące hasła-zagadnienia:
• „Używanie aktora”.
• Czerwone linie.
• O czym zapomnieliśmy?
• Zjawisko dzisiaj.
• Dlaczego i dla kogo teatr osób z niepełnoprawnością intelektualną?
• Widz i krytyk teatr osób z niepełnoprawnością intelektualną.
• Rekomendacje / wskazania / oczekiwania.
Dyskusję zakończyły rozważania, dotyczące potrzeby stworzenia katalogu rekomendacji i dobrych praktyk, mających na celu ochronę praw aktorów z niepełnosprawnościami.
Materiał powstał w ramach projektu “Promowanie aktywności osób niepełnosprawnych w różnych dziedzinach życia społecznego i zawodowego” realizowanego przez Lubelskie Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych – Sejmik Wojewódzki, finansowanego ze środków PFRON przyznanych przez Samorząd Województwa Lubelskiego.
Info: nielnosprawnilublin.pl, oprac. em/, fot. Wiktoria Kwiecień
Data publikacji: 23.11.2023 r.
