Sympozjum o terapeutycznym wykorzystaniu dzieł filmowych

Międzynarodowe grono specjalistów – w tym m.in. specjalizujący się w filmoterapii Kerem Kaban z Uniwersytetu Yasam w Izmirze (Turcja) – dyskutowało o najnowszych technikach oraz metodach wychowawczego i terapeutycznego wykorzystania dzieł filmowych.

Jak podkreślił dyrektor łódzkiego Publicznego Gimnazjum nr 16 Witold Młynarczyk, termin „filmoterapia” znany jest w Polsce dopiero od kilku lat, choć pierwsze badania nad terapeutycznym wpływem dzieł filmowych prowadzono w 1946 r.
– Terapia filmowa może być zastosowana nie tylko w resocjalizacji dzieci i młodzieży. Można ją polecić w terapii par przechodzących kryzys czy wykorzystywać w przypadku poważnych zaburzeń psychiatrycznych. Działanie filmoterapii opiera się na przekonaniu, że film może znacząco wpłynąć na sferę emocjonalną człowieka, powodując zmianę jego postępowania – wyjaśnił.

Filmoterapia – jako forma arteterapii (terapii sztuką) – wykorzystywana jest także przez medycynę. Według specjalistów odpowiednio dobrany film może powodować wzrost ciśnienia krwi, podwyższone napięcie mięśni, przyspieszenie bicia serca, redukcję bólu; może też działać antydepresyjnie.

Katarzyna Wójt i Anna Sadowska ze Stowarzyszenia „Bliżej Siebie” są autorkami projektu przeprowadzonego w Zespole Szkół Specjalnych nr 4 w Łodzi. Wzięły w nim udział dzieci upośledzone w stopniu umiarkowanym i z zespołem Aspergera.
– Dzieci same dokonały wyboru filmów, m.in. „Billy Elliot”, „Skafander i motyl”, „Cyrk motyli”. Ponieważ to dzieci upośledzone, więc często musiałyśmy tłumaczyć im trudniejsze momenty, np. dużym szokiem było dla nich to, że człowiek bez rąk i nóg potrafi pływać, czy że w ogóle żyje. Potem dyskutowaliśmy na temat filmów – wyjaśniła Wójt.
Zdaniem Sadowskiej, filmoterapia pomaga dzieciom upośledzonym w zrozumieniu siebie i swoich niepełnosprawności, np. film „Cyrk motyli” pozwolił im na zrozumienie, że ich własna niepełnosprawność nie musi oznaczać rezygnacji z marzeń, że mogą je rozwijać, mają prawo odczuwać emocje.

W ramach projektu „Filmoterapia-metamorfozy” zrealizowany został cykl zajęć przygotowany przez pedagoga Joannę Hilar-Skoneczną i psychologa Monikę Piekarską-Kruś z Publicznego Gimnazjum nr 16.
– Cykl prowadzony był w oparciu o dramat psychologiczny dla nastolatków „Obietnica” w reż. Anny Kazejak. Było to 12 dwugodzinnych warsztatów prowadzonych metodą interaktywną. Uczestnikami byli uczniowie klas trzecich – powiedziała Piekarska-Kruś.

Kolejne spotkania uczniów bazowały na wątkach z filmu. Poświęcone były także własnym doświadczeniom młodzieży związanym z oglądaniem filmów. W pracy wykorzystywano formę dyskusji i dramy, rysunku, uczniowie mieli też okazję zrealizować własne filmy, przygotowane według stworzonych przez siebie scenariuszy.
– Chcieliśmy, aby na tych zajęciach młodzi ludzie mogli dzielić się też swoimi emocjami i doświadczeniami, aby stwarzało to miejsce na odreagowanie własnych napięć i stresów związanych ze szkołą, sytuacjami rówieśniczymi, kontaktami z rodzicami – dodała psycholog.

Międzynarodowe sympozjum stanowiło część projektu „Filmoterapia – metamorfozy” realizowanego w ramach programu Comenius Regio. Partnerami spotkania byli: Urząd Miasta Łodzi, Publiczne Gimnazjum nr 16 im. Ofiar Katynia, Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka, Se-ma-for, Stowarzyszenie Na Rzecz Dzieci i Młodzieży Upośledzonej Umysłowo „Bliżej Siebie”. (PAP)
agm/ par/
Data publikacji: 16.04.2015 r.