21 października odbyło się online V seminarium z cyklu „Sztuka łączenia” w Muzeum Śląskim w Katowicach. Hasłem przewodnim tegorocznej edycji jest tekst wizualny oraz edukacja dwujęzyczna Głuchych, „Sztuka łączenia V. Tekst wizualny”.
Podczas spotkania opowiadano o gatunkach literackich w świecie słyszących i niesłyszących, komiksie społecznym Głuchych, poezji migowej oraz mniej znanych formach artystycznych, takich jak Visual Vernacular (VV) czy liberatura.
Na temat „Zagrożenia dla życia Głuchych w przyszłości” wypowiedział się Dariusz Lisiński, o „Komiksie z perspektywy Głuchych twórców w Polsce i Europie” opowiedziała Agnieszka Kołodziejczak. Adam Stoyanow zwierzył się jak tworzy Poezję migową, a Edyta Kozub, zaprezentowała Wizualną poezję migową. O Literaturze powiedziała Dagmara Stanosz.
Druga część seminarium poświęcona była edukacji dwujęzycznej. Głucha aktorka Dominika Kozłowska przedstawiła ze swojej strony sytuację głuchych pragnących zostać aktorami, o podobnej drodze opowiedział także Rafał Bołdys, Głuchy aktor. Katarzyna Szymura podzieliła się swoimi doświadczeniami z kursów PJM, zaś Klaudia Wysiadecka zaprezentował wyniki badań na temat samotności osób niesłyszących żyjących pomiędzy światami.
Na seminariach poruszane są zawsze problemy integracji między światem słyszących i światem głuchych. Jak zbliżyć te światy i umożliwić porozumiewanie się oraz dać szansę głuchym na realizację ich marzeń i planów życiowych.
Głusi to bardzo odmienna od pozostałych grupa osób z niepełnosprawnością. Jako jedyni posiadają swój własny język, tradycję i kulturę, tworząc społeczność g/Głuchych. Szacuje się, że na świecie żyje około 1,1 mld ludzi z uszkodzonym słuchem. W Polsce ok. 6 mln ludzi w Polsce ma problemy ze słuchem, a szacunkowo 50-100 tys. osób komunikuje się w języku migowym. Niepełnosprawność słuchowa dotyka ludzi w każdym wieku, najczęściej jednak występuje w grupie wiekowej powyżej 60 r.ż.
Jednym z kluczowych obszarów jest nadal edukacja osób głuchych i słabo słyszących, zwłaszcza wprowadzenie w życie realnej możliwości edukacji w polskim języku migowym (PJM) i nauki języka polskiego jako drugiego języka. Wdrożenia wymaga ustawa o języku migowym. Polska telewizja, kino i internet wciąż w bardzo małym stopniu zapewniają osobom głuchym odpowiednie tłumaczenia migowe.
Wszyscy – głusi i słyszący – mamy takie same prawa do informacji, uczestnictwa w życiu społecznym i korzystania z usług publicznych. Dyskryminacja, odbieranie tożsamości, przymusowa izolacja społeczna pod płaszczykiem rzekomej integracji – to zdaniem wielu osób niesłyszących najbardziej bolesne problemy ludzi z tą niepełnosprawnością.
Cały problem z osobami niesłyszącymi polega na tym, że bardzo niewiele wiemy na temat ich postrzegania świata i funkcjonowania. Generalnie społeczeństwo, ale też najbliżsi osób niesłyszących niewiele wiedzą, czym jest fakt niesłyszenia i w jaki sposób to przekłada się na ich życie.
Osoba głucha dobrze zrehabilitowana jest w stanie dość skutecznie funkcjonować w społeczności słyszących, jednak bardzo trudno jest jej z nią się identyfikować. Osoby całkowicie pozbawione słuchu traktują swoją głuchotę jako element identyfikacji kulturowej, a nie jako rodzaj niesprawności. Nie uważają się więc za osoby z niesprawnościami, ale należące do innej kultury podobnie jak inne mniejszości etniczne w naszym kraju. Właśnie dlatego tak ważne są spotkania, takie jak katowickie seminarium, na temat środowiska głuchych i potrzeb.
Ewa Maj, fot. freepik
Data publikacji: 22.10.2022 r.
