Rozporządzenie Komisji Europejskiej, do którego został dostosowany polski system pomocy dla osób niepełnosprawnych w zakresie dofinansowania płac osób niepełnosprawnych, wprowadziło jednolitą zasadę, że pomoc udzielana przez państwo nie może przekroczyć 75 proc. kosztów płacy osoby niepełnosprawnej. Zakazano udzielania pomocy na zatrudnienie osób niepełnosprawnych w sytuacji, gdy zatrudnienie nowych pracowników nie powoduje wzrostu netto liczby pracowników w danym przedsiębiorstwie w porównaniu ze średnią za poprzednie 12 miesięcy. Wyjątkowo pracodawca może zatrudnić osobę niepełnosprawną, jeżeli etat zwolnił się w związku z:
• dobrowolnym rozwiązaniem stosunku pracy, np. za porozumieniem stron lub za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika albo
• zgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę za naruszenie obowiązków pracowniczych bądź
• innym niezależnym od pracodawcy zdarzeniem, np. przejściem pracownika na emeryturę.
Od 1 stycznia dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych wynosi w zależności od stopnia i rodzaju niepełnosprawności od 42 proc. do 200 proc. najniższego wynagrodzenia. Przy czym za najniższe wynagrodzenie przyjmuje się minimalne wynagrodzenie obowiązujące w styczniu w roku, za który przysługuje dofinansowanie.
WAŻNE!
Ustalając kwotę dofinansowania w danym roku pracodawca wylicza ją na podstawie minimalnego wynagrodzenia, które obowiązuje w styczniu danego roku.
Tak wyliczone dofinansowanie nie może przekroczyć u przedsiębiorcy 75 proc. kosztów płacy pracownika niepełnosprawnego. Koszty płacy pracownika niepełnosprawnego to wynagrodzenie brutto wraz z należnymi od pracodawcy składkami na ubezpieczenia społeczne oraz obowiązkowymi składkami na Fundusz Pracy (FP) i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP).
WAŻNE!
Koszt pracy pracownika niepełnosprawnego pracodawca wylicza na podstawie wynagrodzenia brutto, które przysługuje pracownikowi łącznie ze składkami na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracodawcę oraz składkami na FP i FGŚP.
Dofinansowanie przysługuje pracodawcy, jeżeli zatrudnienie niepełnosprawnego pracownika spowoduje wzrost zatrudnienia netto ogółem u pracodawcy, jak i wzrost zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Pracodawca otrzyma dofinansowanie w związku z zatrudnieniem nowego pracownika niepełnosprawnego w miejsce pracownika, z którym umowa została rozwiązana:
• z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 Kodeksu pracy),
• za wypowiedzeniem złożonym przez pracownika,
• na mocy porozumienia stron wskutek przejścia pracownika na rentę z tytułu niezdolności do pracy,
• z upływem czasu, na który została zawarta, lub z dniem ukończenia pracy, dla której wykonania była zawarta.
Pracodawca uzyska również dofinansowanie, jeżeli utworzy miejsce pracy na skutek wygaśnięcia umowy o pracę lub zmniejszenia wymiaru czasu pracy pracownika – na jego wniosek.
Podstawa prawna:
• rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz.U. UE L z 2008 r. nr 214, poz. 3),
• art. 2 pkt 1, pkt 4a, art. 25a, art. 26, art. 26a, 26b ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2008 r. nr 14, poz. 92 ze zm.).
Szczepan Wroński
dyrektor Działu Prawnego POPON
Źródło:mojafirma.infor.pl
