Uchwała jest konsekwencją działań władz państwowych i samorządowych na rzecz osób niepełnosprawnych. W 1997 r. Sejm RP przyjmując uchwałę Karta Praw Osób Niepełnosprawnych uznał, że osoby, którym sprawność fizyczna, psychiczna lub intelektualna trwale lub okresowo utrudnia, ogranicza lub uniemożliwia normalne funkcjonowanie, jeśli chodzi o życie codzienne, naukę, pracę oraz pełnienie ról społecznych, mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą być dyskryminowane.
Kolejnym ważnym dokumentem promującym nowoczesne, otwarte podejście do niepełnosprawności, opartego na prawach człowieka była Konwencja Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych z 13 grudnia 2006 r., którą Polska ratyfikowała we wrześniu br. Konwencja ONZ podkreśla, że osoby z niepełnosprawnościami mają prawo do uczestnictwa w życiu społecznym, również do pracy, na zasadzie równości z innymi osobami.
Sejm poprzez tę uchwałę apeluje o tworzenie warunków równego dostępu osób z niepełnosprawnością – których jest w Polsce ok. 5,5 mln – do dóbr publicznych i głównych nurtów życia.
Kat
