Osieki, to od wielu lat ważne miejsce dla współczesnego malarstwa europejskiego. Tutaj tworzą i bywają najsłynniejsi malarze z całej Europy. Artystyczna aura sprzyja otwarciu się na piękno otaczającego świata, rozwija wyobraźnię i pozwala zapomnieć o wszelkich ograniczeniach i barierach w pełni zatapiając się w świat sztuki.
W tym roku uczestnicy pleneru z całej Polski mieli okazję poznać sztukę okresu starożytności i średniowiecza, a także współczesności – poprzez przygotowane wyroby ceramiczne, malarstwo, wyroby z wikliny i różnorodne warsztaty: teatralne, taneczne, dziennikarskie, fotograficzne, choreograficzne i muzyczno-wokalne.
Prowadzący namioty tematyczne zaprezentowali historię oraz kulturę tych epok oraz związane z nimi ciekawostki. W warsztatach prężnie uczestniczyli też twórcy ludowi, którzy zainteresowanym chętnie przybliżali arkana swej sztuki.
To tu niepełnosprawni twórcy mieli możliwość wyrażania własnych zamierzeń artystycznych. Piękno przyrody pokazane przez osoby niepełnosprawne zawsze ma szczególny wymiar. Powstałe tu dzieła do efekt pracy niepełnosprawnego twórcy, wspieranego obecnością profesjonalnego artysty. Ukryte talenty osób niepełnosprawnych mogą się ujawnić i rozwijać, jednocześnie zaspokajając w nich potrzebę „sprawstwa”, tak ważną w życiu każdego człowieka. Ogromnie ważny jest wymiar społeczny takiej współpracy, gdyż z jednej strony wzrasta aktywność własna niepełnosprawnych i ich rodzin, z drugiej – wpływa na obniżenie stopnia ich społecznej izolacji i dyskryminacji.
Plener był kolejnym krokiem do zmiany świadomości i postaw osób pełnosprawnych w stosunku do niepełnosprawnych oraz – poprzez swój artystyczny charakter – stanowił idealne miejsce do integracji społecznej. Ujawnił i pomógł w rozwoju ukrytych talentów i zainteresowań artystycznych, pobudzil wyobraźnię i wsparł wzrost umiejętności życia codziennego osób niepełnosprawnych.
Głównym jego zamierzeniem było zaznaczenie współistnienia w świecie artystycznym osób sprawnych, wrażliwych oraz otwartych na sztukę osób z niepełnosprawnością. Od wielu lat we współistnieniu pomaga nam szerokie grono przyjaciół – artystów plastyków. Oni to bezinteresownie udzielają cennych wskazówek – pobudzając wyobraźnię i uwrażliwiając na otaczający świat – niezbędnych dla tworzenia dzieł wyjątkowych, które zazwyczaj zadziwiają swoją oryginalnością, ale często też inspirują, bo przecież to, co jest na obrazie lub na papierze wypływa z głębi osobowości twórcy.
Czasem zdarza się, że sztuka jest jedyną możliwością walki z problemami i samym sobą. To tam twórca niepełnosprawny znajduje ukojenie, to właśnie sztuka przynosi mu satysfakcję, sukces, ulgę.
Takie dzieła mają duże znaczenie, ponieważ niosą w sobie jednocześnie bogatą treść, oryginalną formę i jeszcze coś ponad to – wartość terapeutyczną. Powstałe w dziewiczych obszarach świadomości zaskakują siłą ekspresji, szczerością i estetyczną dojrzałością. Mają w sobie tajemnicę i doskonałość malowideł, które dorównują niejednemu profesjonalnemu artyście.
Twórczość osób niepełnosprawnych intelektualnie stawia nas wobec fenomenu tajemnicy, z którą stykamy się u źródeł ludzkiej aktywności zwanej sztuką. Pełni ona bardzo ważną funkcję w ich życiu. Dzięki temu, że zaczęli malować czy rzeźbić nabrali wiary w siebie, otworzyli się na otaczający świat, zaczęli mówić lub w inny sposób – właśnie używając instrumentarium sztuki – komunikować z otoczeniem.
Ich obrazy są pełne światła i kolorów. A tym, co najczęściej komunikują światu jest potrzeba jego współodczuwania, potrzeba bliskich, namacalnych kontaktów, jest przyjaźń i radość.
Organizację pleneru wsparł finansowo PFRON, patronat honorowy objął prezydent Koszalina i starosta koszaliński, a patronat medialny pełniły „Nasze Sprawy”.
Oprac. IKa, na podst. Informacji
przesłanych przez PSOUU Koszalin
fot. Organizator
