Otyłość to choroba, która spycha na margines życia społecznego. Osobom, które jej doświadczyły, nawet po dużym ubytku masy ciała uzyskanym dzięki leczeniu operacyjnemu trudno odnaleźć się we własnym ciele. Dlaczego? – wyjaśnia prof. Wojciech Lisik, chirurg bariatra, transplantolog.
Do jakiej kategorii chorób można zakwalifikować chorobę otyłościową?
To niezakaźna choroba zapalna. Uszkadzać może w zasadzie wszystkie narządy wewnętrzne. Ma się do niej zarówno predyspozycje genetyczne, ale i ogromny wpływ na jej rozwój mają czynniki środowiskowe oraz nieprawidłowe zachowania żywieniowe. I tak jednym z objawów choroby genetycznej – zespołu Pradera-Williego jest niezaspokajalny głód powodujący bardzo nasiloną otyłość nie poddająca się leczeniu. Ale by otyłość zaistniała, muszą najczęściej jednak wystąpić, oprócz skłonności genetycznej, niekorzystne czynniki środowiskowe, behawioralne: przekarmianie, złe nawyki żywieniowe, wychowanie bez wystarczającej troski o higienę zdrowotną.
Czyli rzadko z chorobą otyłością przychodzimy na świat?
Tak, jak wspomniałem, czasem otyłość jest wynikiem choroby genetycznej, więc rodzimy się z nią albo na nią zaczynamy w pewnym momencie życia chorować. To są szalenie skomplikowane zależności.
Otyłość lubi chodzić w parze z inną chorobą, na przykład z depresją…
No i tu pojawia się problem. Czy depresja wywołuje otyłość, czy otyłość depresję? Zaburzone postrzeganie siebie może wynikać z tego, że źle się ktoś czuje we własnej skórze, a to z kolei może powodować zajadanie stresu, który z tego wynika.
Otyłość to choroba, nie kwestia wyboru, prawda?
Otyłość jest chorobą. W naszej kulturze nikt nie chce być wykluczony, duży. To jest coś, co jest w człowieku i z czym się nie da walczyć bez wsparcia medycznego. Ale można zapobiegać otyłości, wykształcając na przykład u dzieci prawidłowe nawyki żywieniowe, rozwijając odpowiednio zaplanowaną aktywność ruchową. W Polsce mamy najbardziej otyłe nastolatki w Europie. Dieta zbyt kaloryczna, tłusta wcale nie zapewnia wystarczającej ilości mikroelementów lub białka. Jest dietą w nie ubogą, ale w tłuszczu przenosi się smak potraw. Jest zatem dietą bardziej pożądaną. Poza tym nasz mózg pragnie cukru, a nim przesycone są prawie wszystkie przekąski. Pacjenci po operacjach mówią mi, że przestają czuć stymulację pokarmową przy mijaniu fast foodów, nie skręcają do nich, gdy poczują zapach. Przez żołądek dochodzimy do głowy.
Całość do przeczytania w Serwisie Zdrowie: https://zdrowie.pap.pl/wywiady/leczenie/otylosc-przez-zoladek-domozgu
Klaudia Torchała, fot. pexels.com
Data publikacji: 13.12.2024 r.
