Idea spotkań po raz kolejny przerzuciła – można powiedzieć – most ponad regionami i ponad granicami, łącząc ludzi kochających teatr, jego prawdziwych pasjonatów – instruktorów i uczestników zespołów teatralnych. Są nimi artyści z niepełnosprawnościami, najczęściej z niepełnosprawnością intelektualną.
Na prawdziwej scenie teatru, w świetle jupiterów prezentowały się zespoły polskie i zagraniczne. Organizatorzy bowiem zaprosili do uczestnictwa w finale zespoły z Białorusi, Ukrainy i Słowacji. Przerwy między spektaklami wypełnione były konkursami, piosenkami i wspólną zabawą, do których inspirowali doskonale przygotowani wolontariusze z tzw. grupą animacyjną na czele, pod wodzą Karoliny Czajki. Świetnie zorganizowani, serdeczni i kompetentni wolontariusze to zresztą warta najwyższego uznania i osobnego omówienia strona SANS-u.
Dla instruktorów – wychowawców organizatorzy SANS – a są nimi przede wszystkim Centrum Arteterapii, Rekreacyjny Klub i Fundacja Nieprzetartego Szlaku z charyzmatycznym szefem i przewodnikiem Michałem Stanowskim – prowadzą całoroczny cykl działań i imprez kulturalnych w Polsce (na Lubelszczyźnie i na Śląsku), na Ukrainie i Białorusi, w tym warsztatów teatralnych w Ośrodku Teatralnym w Skrzynicach.
– Postanowiliśmy stworzyć na terenie województwa lubelskiego środowisko teatralne osób niepełnosprawnych i ich instruktorów, podnieść poziom teatralny prezentowanych teatrów, spowodować, aby instruktorzy i ich wychowankowie byli dumni ze swojej pracy, z poziomu artystycznego, który reprezentują. Aby mieli poczucie tworzenia kultury i teatru – tłumaczy Michał Stanowski – prawdziwy spiritus movens tego przedsięwzięcia od jego początków.
Nieprzetarty Szlak to świadome nawiązanie do harcerskich wzorców braterstwa i współdziałania, to również świadome otwarcie na potrzeby i wrażliwość drugiego człowieka. Stawiając wysokie wymagania, bez przysłowiowego poklepywania i taryfy ulgowej, ale za to z uznaniem dla rzetelnej roboty arteterapeutycznej, udało się inicjatorom stworzyć spotkania z autentycznym teatrem, imprezę wysoce profesjonalną, a jednocześnie radosną, pełną ekspresji i będącą prawdziwym wydarzeniem kulturalnym. Na taki sukces musi zapracować wielu ludzi. Alina Stanowska – przewodnicząca Rady Konsultantów SANS, współtwórca Ogólnopolskich Puławskich Spotkań Lalkarzy, pedagog, instruktor i konsultant teatralny, dziękując instruktorom podkreśliła, że na tej imprezie, jak na żadnej innej – wyraźnie widać wspaniale harmonijną współpracę instruktorów i artystów. – Stawiacie sobie zadania współtworzenia widowiska – stwierdziła. – Szacunek dla drugiego człowieka i dla jego inności, dla propozycji współdziałania rodzi pozytywne relacje między wami.
W ostatnim dniu Festiwalu instruktorzy spotkali się z Radą Konsultacyjną na wspólnych omówieniach wszystkich prezentacji. Fachowe sugestie muzykoterapeuty, plastyka, reżysera, instruktorów i twórców teatralnych oraz szczera ocena plusów i minusów poszczególnych spektakli na pewno pomogą instruktorom w dalszej pracy, w poszukiwaniach innowacyjnych metod rehabilitacji arteterapeutycznej. Jak co roku wspólnie wybierano również konwencję następnych spotkań. Przyszłoroczne SANS odbędą się pod hasłem: „Żywioły.” Już najbliższe warsztaty, konkursy będą do niego nawiązywały.
Lubelskiemu festiwalowi, także jak co roku, towarzyszyła wystawa prac plastycznych przygotowanych na konkurs plastyczny i konkurs na znak graficzny oraz wystawa fotograficzna Nieprzetartego Szlaku.
Tekst i fot.: Iwona Kucharska
Relacja z SANS – w majowym numerze „nNaszych Spraw”
