Zapisy ustawy o finansowaniu programów profilaktyki antynikotynowej nie są przestrzegane
- 17.07.2017
Zapisy ustawy o finansowaniu programów profilaktyki antynikotynowej nie są przestrzegane
Stowarzyszenie Walki z Rakiem Płuca, Polskie Amazonki Ruch Społeczny oraz Fundacja Onkologiczna Alivia jako organizatorzy kampanii „Hamuj Raka! Daj szansę płucom!" zwracają się do Ministra Finansów i Ministra Zdrowia o realizację zapisu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.
Zgodnie z brzmieniem tego zapisu „program określający politykę zdrowotną, społeczną i ekonomiczną, zmierzający do zmniejszenia używania wyrobów tytoniowych” ma być finansowany „z budżetu państwa w wysokości 0,5 proc. wartości podatku akcyzowego od wyrobów tytoniowych”.
Ten zapis od lat pozostaje martwy! Co więcej, ma on zostać USUNIĘTY z dniem 01.01.2018 r. – taka decyzja została podjęta przy okazji ostatniej nowelizacji ustawy antynikotynowej. Na programy zdrowotne zmierzające do ograniczenia spożycia tytoniu budżet państwa wydaje corocznie TYLKO ok. 1 mln zł. (Program Ograniczania Zdrowotnych Następstw Palenia Tytoniu w Polsce). Prawie 100 razy mniej niż wynika z nakazu ustawy antynikotynowej. Jednocześnie ten sam budżet państwa odnosi ogromne korzyści z powodu palenia papierosów przez obywateli Polski – roczny wpływ z akcyzy na papierosy sięga 17 mld zł!
Jakim kosztem? W Polsce papierosy pali 31 proc. mężczyzn i 18 proc. kobiet. Liczba zgonów spowodowanych paleniem tytoniu wynosi 67 tys. rocznie; 94 proc. przypadków raka płuca u mężczyzn jest wynikiem palenia tytoniu; u kobiet odsetek ten wynosi 68 proc. W Polsce rocznie umiera z powodu raka płuca spowodowanego paleniem tytoniu ok. 15 tys. mężczyzn i 4,2 tys. kobiet. Co więcej, z powodu ekspozycji na dym tytoniowy rocznie umiera blisko 2 tys. osób niepalących, głównie z powodu choroby niedokrwiennej serca, udaru mózgu, raka płuca i przewlekłych chorób układu oddechowego.
Bez szeroko zakrojonych, dobrze zaplanowanych i odpowiednio sfinansowanych wieloletnich programów zdrowotnych, walka z paleniem tytoniu nie będzie przynosiła pożądanych efektów.
Oburzająca jest sytuacja, w której najpierw jest jawnie lekceważony obowiązek nałożony przez akt prawny rangi ustawy, a następnie jest podejmowana decyzja o całkowitym usunięciu z niej zapisu, umożliwiającego przynajmniej częściowe rozwiązanie problemu zdrowotnego, obarczonego tysiącami niepotrzebnych zgonów.
pr
Data publikacji: 17.07.2017 r.
