Uroczystego otwarcia dokonała Ewa Cyngiel – kierownik WTZ w Koszalinie oraz przewodniczący Koła PSOUU Wojciech Nowacki. Godny podkreślenia jest fakt obecności przedstawicieli władz lokalnych.
Wzorem lat ubiegłych w „namiotach tematycznych” można było zapoznać się ze sztuką dawnych epok – okresu starożytności i średniowiecza, a także współczesności. Sztukę i kulturę przybliżały przygotowane wyroby ceramiczne, malarstwo, rękodzieła z wikliny.
Hasłem przewodnim cieszącego się ogromnym powodzeniem pleneru malarskiego był cytat „Cokolwiek uczynię, zmieni się w to, co uczyniłem; cokolwiek namaluję, zmieni się w obraz duszy mojej”. Powstałe na plenerze dzieła były efektem pracy artysty z niepełnosprawnością, wspieranego obecnością profesjonalisty. Dzięki obcowaniu z drugą osobą twórczą ukryte talenty uczestników mogły się ujawnić i rozwinąć, zaspokajając potrzebę sprawstwa, tak ważną w życiu każdego człowieka.
Przez dwa dni pracowali także artyści ludowi, którzy chętnie przybliżali zainteresowanym arkana swego rzemiosła, działały warsztaty teatralne, taneczne i muzyczno-wokalne.
Warsztaty teatralne przeprowadzono przy wsparciu członków grupy działającej w WTZ nr 2. Za pomocą gestów i ruchu aktorzy-amatorzy oswajali się z trudną sztuką sceniczną. Wyrażanie emocji, ekspresja, kontrola nad własnym ciałem to niektóre z zalet warsztatów.
Warsztaty taneczne są szansą na przeżycie wyjątkowo miłych chwil także dla osób z dysfunkcjami ruchowymi. Poznanie kroków różnych stylów tanecznych, popularnych tańców towarzyskich, to świetna zabawa oraz doskonałe ćwiczenia wzrokowo-ruchowe.
Warsztaty muzyczne dały możliwość zetknięcia ze sztuką osobom z większymi ograniczeniami motorycznymi. To często jedyna dla nich szansa zaistnienia w świecie artystycznym. Ekspresja drzemiąca w tych osobach została wyrażona za pomocą bębenka, tamburyna, trójkąta, fletu.
Uczestnicy pleneru mieli również okazję podziwiać 12-osobowy zespół capoeira. Elementy walki przy dźwiękach muzyki, szybkość wykonywania poszczególnych figur, zwinność profesjonalistów zachwyciły wszystkich zgromadzonych przed dworkiem osieckim. Osoby, które chciały zaprezentować swój talent wokalny, miały okazję wystąpić w konkursie karaoke i zaśpiewać wybraną przez siebie piosenkę. Dzięki wizycie profesjonalnej fryzjerki Agnieszki Wesołowskiej uczestnicy pleneru mogli zmienić uczesanie czy kolor włosów. Ogłoszono również konkurs dla młodych fotografików, a swoistym podsumowaniem będzie wystawa poplenerowa, którą w połowie października będzie można obejrzeć w Domku Kata – Teatr Propozycji Dialog.
Pobyt w Osiekach daje możliwość integracji poprzez udział we wszystkich formach aktywności proponowanych przez gospodarzy – Dworek Osiecki. Uczestnicy mocno podkreślali szeroką ofertę programową przedsięwzięcia.
W pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie ważne jest dążenie do ich coraz większej samodzielności. Jest to możliwe tylko przez stworzenie im szansy na sprawdzenie się poza domem. Kształtowane są dzięki temu prawidłowe nawyki w samoobsłudze dotyczące m.in. toalety, spożywania posiłków czy samodzielnego ubierania się. Wyjazd poza dom, nieobecność rodzica zmusza do samodzielnego podejmowania decyzji, wyboru formy spędzania czasu.
Osobom przybywającym do Osiek znane jest zamierzenie organizatorów, wkładających wielki wysiłek w szerzenie idei jedności świata profesjonalnych artystów ze światem osób niepełnosprawnych. To ważny element przeciwdziałania dyskryminacji.
Wszystkie placówki biorące udział w plenerze otrzymały nagrody rzeczowe i dyplomy. Przyjemnym podsumowaniem były uśmiechy i niekłamana radość osób niepełnosprawnych, które w Osiekach miały możliwość ujawnić swe talenty, wyrazić własne uczucia, nawiązać nowe przyjaźnie. Organizatorzy musieli obiecać, że kolejna impreza plenerowa odbędzie się w przyszłym roku.
IRCa
fot. Organizatorzy
