„Spółdzielnia socjalna dla osób niepełnosprawnych. Poradnik”

Ze Wstępu
Spółdzielnia socjalna jest stosunkowo młodą formą spółdzielczości. Wdrażając tę ideę na grunt polski, wzorowano się na rozwiązaniach zachodnioeuropejskich, głównie włoskich. Aktualnie tego rodzaju jednostki tworzone są na mocy Ustawy z 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych, znowelizowanej 7 maja 2009 r. Łączą one w sobie cechy spółdzielni pracy i pozarządowej organizacji pożytku publicznego.
Rozwój ilościowy tej formy przedsiębiorstw jest dość pokaźny. Szacuje się, że liczba zarejestrowanych spółdzielni socjalnych w Krajowym Rejestrze Sądowym przekroczyła 400. Niestety, brak pewnej informacji o liczbie kooperatyw, które faktycznie prowadzą działalność./…/
Nowelizacja z 2009 roku, wykorzystując doświadczenia pierwszych lat tworzenia i funkcjonowania kooperatyw, przyniosła szereg istotnych ułatwień w procesie powstawania spółdzielni. Aktualnie obowiązujący stan prawny w tym zakresie jest obszernie omówiony w kolejnych rozdziałach książki. Ponadto w kilku opracowaniach zaprezentowano instrumenty wsparcia zatrudnienia osób niepełnosprawnych, które z powodzeniem mogą być wykorzystywane przez spółdzielnie socjalne, by rozwiązać pojawiające się problemy.
Szczególną uwagę pragniemy zwrócić na wprowadzoną w 2009 r. możliwość tworzenia spółdzielni socjalnych przez jednostki samorządu terytorialnego i organizacje pozarządowe. Kooperatywy osób prawnych są jeszcze rzadkością. Mamy nadzieję, że nasza propozycja ich tworzenia według modelu „trójkąta pożytku publicznego”, by zatrudnić osoby niepełnosprawne, spotka się z pozytywnym odzewem ze strony jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych, działających na rzecz osób z trwałymi schorzeniami.
Szczególnie cenne będzie zainteresowanie i aktywność organizacji, które już prowadzą warsztaty terapii zajęciowej. Kluczowe w projekcie jest bowiem to, aby ci uczestnicy warsztatu, którzy poprzez terapię zajęciową osiągnęli odpowiednią samodzielność, mogli podejmować pracę w „swojej” spółdzielni socjalnej, z tym samym członkiem założycielem, znanym z prowadzenia „jego” WTZ. Spółdzielczy duet: od terapii zajęciowej do rehabilitacji zawodowej, działający w ramach spółdzielni socjalnej, otoczony dodatkowo patronatem miejscowego biznesu i lokalnego samorządu, może być modelową strukturą w polskim systemie rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych.

Pobierz publikację